ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ Κ.Υ.Α. 5671/1487/9.8.1984

Αξιότιμε κ. Υπουργέ:
Τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζονται ολοένα και αυξανόμενα προβλήματα ως προς τις μισθώσεις των αναπηρικών περιπτέρων, όταν το νομοθετικό πλαίσιο κρίνεται μη επαρκές ως προς την διασφάλιση των δικαιωμάτων τόσο του εκμισθωτή όσο και κυρίως ως προς τον μισθωτή, ο οποίος όπως γνωρίζεται, δεν διακατέχεται από τα δικαιώματα των επαγγελματικών μισθώσεων, με αποτέλεσμα να είναι “ευάλωτος” ακόμη περισσότερο όταν το νομικό πλαίσιο δεν είναι επαρκές.
Συνέπεια των παραπάνω, είναι η ολοένα αυξανόμενες αιτήσεις περί ιδιόχρησης από τους δικαιούχους, οι οποίες όπως αποδεικνύονται εκ’ των υστέρων, κατά την πλειοψηφία τους, είναι εικονικές.
Ωστόσο, με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, δεν έχει την δυνατότητα ο μισθωτής αλλά ακόμη περισσότερο η οικεία Νομαρχία, να αποτρέψει τις φαινομενικά εικονικές ιδιοχρήσεις και κατά συνέπεια αρκεί μια αίτηση του δικαιούχου περί ιδιόχρησης για την αποβολή του μισθωτή.
Αξιοσημείωτο και αναμφισβήτητο είναι το γεγονός, πως από τον μεγάλο αριθμό εξώσεων για ιδιοχρήσεις, σχεδόν κανένα ή ελάχιστα από αυτά, τελικά ιδιοχρησιμοποιήθηκαν. Γεγονός το οποίο αποδεικνύει τον μεγάλο αριθμό προσχηματικών ιδιοχρήσεων, όταν, α) δεν υπάρχει το ανάλογο νομοθετικό πλαίσιο για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων. β) Λόγο έλλειψης αρμοδιοτήτων και μηχανισμών για τον έλεγχο, την αποτροπή και πολύ περισσότερο για την αποκατάσταση αυτών υπέστησαν ζημία λόγο των προσχηματικών ιδιοχρήσεων.
Τα παραπάνω στοιχεία, εύκολα τα βρίσκει κανείς, από τα αρχεία των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, όπου έχουν την εποπτεία και την διαχείριση των αναπηρικών περιπτέρων, χωρίς ωστόσο μέχρι και σήμερα, να τα έχουν επισημάνει, καταγγείλει και πολύ περσότερο να έχουν ζητήσει νομοθετική ή άλλη συνδρομή, για την αποφυγή και την αποκατάσταση των προσχηματικών ιδιοχρήσεων.
Όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται περίτρανα, από την υπ’ αριθμ. 246288/4-11-2009 καταγγελία συναδέλφου που σας έχει αποσταλεί και με την οποία αποδεικνύεται στην πράξη η ύπαρξη και το μέγεθος τέτοιων προβλημάτων. Η Νομαρχία Αθηνών στην προκειμένη περίπτωση αν και είχε την υποχρέωση να διατάξει την επανεγκατάσταση της συναδέλφου στο μίσθιο περίπτερο, όταν έχει διαπιστωθεί από δημόσια όργανα η ψευδής ιδιόχρηση, δεν το έπραξε. Προχώρησε στην λήψη απόφασης περί ανάκλησης της χορηγηθείσας αδείας από τον δικαιούχο, αγνοώντας τα δικαιώματα και τα αιτήματα της συναδέλφου.
Ωστόσο, η παραπάνω ληφθείσα απόφαση από την Νομαρχία Αθηνών, με την πρώτη προσφυγή θα κηρυχτεί άκυρη, ως μη νομίμως ληφθείσα, όταν δεν έχει προηγηθεί ακρόαση του δικαιούχου.
Πως αποκαθίσταται ο μισθωτής στην προτέρα κατάσταση στην παραπάνω περίπτωση, όταν αδίκως έχει αποβληθεί όπως αποδείχτηκε ;
Έχει την αρμοδιότητα πλέον, μονομερώς ο οικείος Νομάρχης να διατάξει την επανεγκατάσταση του μισθωτή;
Για την αποτροπή παρόμοιων περιπτώσεων αλλά και την διασφάλιση των δικαιωμάτων τόσο του μισθωτή όσο και του εκμισθωτή, προτείνουμε την τροποποίηση της Κ.Υ.Α. 5671/1487/9.8..1984, αιτιολογώντας ως ακολούθως:


ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

1. Τροποποίηση της 2ης παραγράφου του άρθρου 3 της 5671/1487/9.8..1984 Κ.Υ.Α. ως ακολούθως:
«Εάν ο εκμισθωτής εντός του ½ της χρονικής διάρκειας μίσθωσης από της αποδόσεως της χρήσης του περιπτέρου, για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τούτο ο ίδιος μετά των οικείων του, κατ’ άρθρο 21 ν. 1044/1971 και επιθυμεί την εκμίσθωση αυτού, υποχρεούται να ειδοποιήσει τον αποχωρήσαντα μισθωτή για τούτο, που έχει το δικαίωμα προτίμησης με ίσους όρους έναντι παντός τρίτου υποψήφιου μισθωτή. Το δε δικαίωμα αυτό ασκείται κατά το άρθρο 6 της παρούσας απόφασης».
Προτείνουμε την τροποποίηση της παραγράφου 2 του άρθρου 3 ως ανωτέρω όταν:
Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε να στερήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα των δικαιούχων για ιδιόχρηση. Μοναδικός μας στόχος, είναι η αποτροπή προσφυγών σε εικονικές ιδιοχρήσεις.
Θεωρούμε πως ο χρόνος των 2 ετών που ισχύει μέχρι σήμερα, δεν λειτουργεί αποτρεπτικά προς τις εικονικές ιδιοχρήσεις. Έτσι, το ευεργέτημα της παραχώρησης αδείας εκμετάλλευσης περιπτέρου από την πολιτεία προς τους δικαιούχους, αυτομάτως μετατρέπεται σε “εργαλείο” εκβιασμών προς τους μισθωτές, ανοίγοντας ορέξεις για ανίδρωτα κέρδη, με τις εικονικές ιδιοχρήσεις, προσβλέποντας σε πολύ μεγαλύτερα μισθώματα πέραν του 20%, αλλά και του λεγόμενου «αέρα».
Πολύ σωστά αναφέρεται στο άρθρο 6 του Ν.3648/2008 ότι η ύπαρξή του «αέρα» συνιστά την ανάκληση της παραχωρηθείσας αδείας. Ωστόσο, αυτό από μόνο του, δεν επαρκεί για την αποτροπή τέτοιων φαινομένων. Άλλωστε η απόδειξη τέτοιων συμπεριφορών δεν είναι δυνατή, όταν αφενός μεν δεν αναφέρεται πουθενά αυταπόδεικτα η ύπαρξη του «αέρα» και αφετέρου καθίσταται αδύνατη η απόδειξη ύπαρξής του, όταν οι ελάχιστοι τρόποι για να το πράξουμε προσκρούουν στις διατάξεις περί προσωπικών δεδομένων.
Κατά συνέπεια των παραπάνω και όταν δεν είμαστε ενταγμένοι στις επαγγελματικές μισθώσεις, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ο μισθωτής γίνεται θύμα εκβιασμού, υποκύπτοντας στις ορέξεις του εκάστοτε δικαιούχου, όταν δεν μπορεί με νόμιμους τρόπους αφενός μεν να διατηρήσει την μίσθωση την οποία έχει και αφετέρου να αποδείξει τον εκβιασμό στον οποίο υπόκειται.
Αρκεί η εκδήλωση πρόθεσης περί ιδιόχρησης από τον δικαιούχο, για να διαταχθεί από τον οικείο Νομάρχη η αποβολή του μισθωτή, ο οποίος σημειωτέων, δεν έχει την αρμοδιότητα να κρίνει την πρόθεση ή την δυνατότητα ιδιόχρησης από τον δικαιούχο.
Όταν, σε περίπτωση ένδικης διαμάχης μεταξύ των εκμισθωτών και μισθωτών, ο χρόνος εκδίκασης, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ξεπερνά το δεσμευτικό χρονικό όριο για την περίοδο της ιδιόχρησης των δύο ετών, με κίνδυνο την αποδυνάμωση των επιχειρημάτων του μισθωτή αν όχι την παραγραφή των λόγων για τους οποίους προσφύγαμε στη δικαιοσύνη.
Όταν είναι κοινώς αποδεκτό, πως η πρόληψη είναι ο ορθότερος τρόπος για την αποφυγή σωρείας προβλημάτων, έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, η τροποποίηση της συγκεκριμένης παραγράφου, θα επιφέρει εξομάλυνση των σχέσεων εκμισθωτών και μισθωτών, αποτρέποντας σε μεγάλο βαθμό παρόμοια φαινόμενα με τα παραπάνω, χωρίς ωστόσο να στερεί το δικαίωμα της ιδιόχρησης από τους δικαιούχους.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, προτείνουμε την αύξηση του χρόνου από 2 έτη στο ½ της εκάστοτε χρονικής διάρκειας των μισθώσεων, ως δεσμευτικό χρόνο για την ιδιόχρηση, τροποποιώντας την παράγραφο 2 του άρθρου 3 της 5671/1487/9.8..1984 Κ.Υ.Α.


2. Προτείνουμε την προσθήκη νέας παραγράφου στο άρθρο 6, υπό τον αύξοντα αριθμό «6» ως ακολούθως:

«Σε περίπτωση που η ιδιόχρηση δεν πραγματοποιείται σύμφωνα με τα οριζόμενα από το άρθρο 21 του Ν.1044/71, θα θεωρείτε ψευδής, με συνέπεια α) την αφαίρεση δια παντός της παραχωρηθείσας αδείας από τον δικαιούχο, β) την μονομερή απόφαση του οικείου Νομάρχη για την επανεγκατάσταση του παλαιού μισθωτή, με το παλαιό μίσθωμα, το οποίο θα κατατίθεται υπέρ του Ταμείου Αρωγής Πολέμου. Η δε απόφαση του οικείου νομάρχη θα έχει ισχύ κανονικής μίσθωσης. γ) την προσάρτηση της θέσης περιπτέρου σε προσεχή Πίνακα Σχολαζόντων περιπτέρων-κυλικείων».
Αξίζει να σημειωθεί πως από καμιά διάταξη δεν προβλέπεται η διαδικασία επαναφοράς στην προτέρα κατάσταση του μισθωτή, στις περιπτώσεις που αποδειχθεί η εικονική ιδιόχρηση και ο δικαιούχος δεν συναινεί στην επαναφορά του παλαιού μισθωτή. (Βλέπε την υπ’ αριθμ. 246288/4-11-2009 καταγγελία).
Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, ο οικείος Νομάρχης μπορεί με απόφασή του να εγκρίνει μια μίσθωση, μόνο κατόπιν αιτήσεως του δικαιούχου. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν έχει την αρμοδιότητα να εγκρίνει μίσθωση μονομερώς. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε, δεν μπορεί και δεν γίνονται νέες μισθώσεις σε περίπτερα που τελούν υπό χηρεία.
Στις περιπτώσεις αυτές, όπως στην παραπάνω καταγγελία, αν και ο μισθωτής βιαίως και αδίκως αποβλήθηκε από την νόμιμη μίσθωση που είχε, με ότι αυτό συνεπάγεται, (διαφυγόντα κέρδη, χάσιμο πελατείας, δικαστικά έξοδα, ηθική ζημία κ.λ.π.) δεν προβλέπεται από καμία διάταξη η επαναφορά του στην προτέρα κατάσταση.
Αξίζει να σημειωθεί, πως η επαναφορά του μισθωτή στην προτέρα κατάσταση, δεν αποτελεί νέα μίσθωση, αλλά συνέχιση ή παράταση της προϋπάρχουσας η οποία αναίτια διακόπηκε.
Με το υπάρχον κενό νομοθετικό πλαίσιο, όπως παραπάνω περιγράφουμε, δεν αποτρέπουμε τέτοιες συμπεριφορές, αντιθέτως αφήνεται “χώρος να ευδοκιμούν” οι προσχηματικές ιδιοχρήσεις με ότι αυτό συνεπάγεται.
Κατόπιν όλων των παραπάνω, κρίνουμε πως είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η τροποποίηση της 5671/1487/9.8..1984 Κοινής Υπουργικής Απόφασης, αφενός μεν για την αποτροπή προσχηματικών ιδιοχρήσεων, χωρίς να στερείται το δικαίωμα της πραγματικής ιδιόχρησης και αφετέρου για την στοιχειώδη διασφάλιση των δικαιωμάτων των μισθωτών.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Το ΠΑΣΟΚ μετά από κάποιους μήνες από την πανηγυρική εκλογή του στην διακυβέρνηση της χώρας, σε κρυφές δημοσκοπήσεις που πραγματοποιεί, διακρίνει να πέφτει η δημοτικότητά του.

Αμέσως ο Πρωθυπουργός συγκαλεί έκτατο υπουργικό συμβούλιο, με μοναδικό θέμα συζήτησης, την αλλαγή τις εικόνας προς τα έξω, για να ανακάμψει την πτώση της δημοτικότητάς του.


Αφού παρουσίασε την κατάσταση, ζήτησε από τους υπουργούς του να καταθέσουν τις προτάσεις τους.


Ξαφνικά επικρατεί νεκρική σιωπή και οι Υπουργοί κοιτάζονται μεταξύ τους, μη μπορώντας να σκεφτούν και να καταθέσουν καμία αξιόλογη πρόταση.


Τη σιωπή σπάει ο Δημήτρης Ρέππας, βλέποντας να μην κάνει κανείς άλλος πρόταση, και ζητά των λόγο να καταθέσει την πρότασή του.


Ο Πρόεδρος του δίνει το λόγο και του ζητά να καταθέσει την πρότασή του.


Εν’ το μεταξύ, όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω του.


Κύριοι, έχοντας διατελέσει εκπρόσωπος Τύπου της προηγούμενής κυβέρνησής μας και έχοντας σχετική εμπειρία με τα Μ.Μ.Ε. και λαμβάνοντας υπόψη πως η πρώτη εικόνα που βγαίνει προς τα έξω, είναι αυτή απ’ εδώ μέσα, προτείνω την αλλαγή όλου του σκηνικού εδώ μάσα. Δηλαδή, αλλαγή επίπλων, μοκέτας, κάδρα κ.λ.π., οπότε η εικόνα που θα βγαίνει προς τα έξω θα είναι τελείως διαφορετική.


Μπράβο Δημήτρη, λέει ο Πρόεδρος και ζητά από τους υπόλοιπους Υπουργούς αν έχουν καμιά άλλη καλύτερη πρόταση.


Φυσικά δεν υπήρξε καλύτερη πρόταση και έτσι έληξε η συνεδρίαση και ένας - ένας άρχισαν να υποχωρούν.


Τελευταίος έμεινε ο πρόεδρος και μαζεύοντας τα έγγραφά του, βλέπει να μπαίνει η κυρά Μαρία η καθαρίστρια, για να καθαρίσει την αίθουσα όπως έκανε πάντα μετά από κάθε συνεδρίαση.


Πλησιάζει την κυρά Μαρία ο Πρόεδρος και την χτυπά φιλικά στην πλάτη.


Κυρά Μαρία της λέει, δεν χρειάζεται να καθαρίσεις διότι αποφασίσαμε να αλλάξουμε τα πάντα εδώ μέσα και της εξηγεί και τον λόγο. Ωστόσο της ζήτησε να σχολιάσει την απόφαση που πήραν για τον συγκεκριμένο λόγο.


- κυρά Μαρία. Τι να σου πω Πρόεδρε, εγώ δεν ξέρω γράμματα ούτε απ’ αυτά τα πράγματα, αλλά πριν από εδώ δούλευα σ’ ένα μπουρδέλο, αν το μαγαζί δεν πήγαινε καλά, πουτάνες αλλάζαμε, όχι κρεβάτια!!!!!!!!!!!!!

ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ

Όλοι εμείς, θαμπωμένοι από τις ακτίνες του ήλιου του ΠΑΣΟΚ, εκλέξαμε πανηγυρικά την νέα κυβέρνηση, η οποία μάλλον μας έπεισε με το πρωταρχικό σύνθημα “Πρώτα ο Πολίτης”.

Δυστυχώς όμως όλα τα ωραία κρατούν λίγο και το σύνθημα αυτό, που προεκλογικά έγινε σημαία, δίνοντάς την ψευδαίσθηση εύρεσης της χαμένης ελπίδας, μάλλον μπήκε στο ντουλάπι για να ξανά βγει στις επόμενες εκλογές, αν δεν μεταλλαχτεί.

Έχω βαρεθεί να ακούω συνέχεια βαρύγδουπες δηλώσεις περί δημοκρατίας, ισονομίας, αξιοκρατίας και όλα τα σε ..ιας, από τους δήθεν δημοκράτες, οι οποίοι έχουν ξεχειλώσει τόσο την λέξη όσο και την έννοια της δημοκρατίας και οι οποίοι την επικαλούνται κατά το δοκούν.

Ο Νομάρχης μας, κ. Σγουρός, ο οποίος υπηρετεί την δημοκρατία, μέχρι και σήμερα δεν έχει δώσει αφορμή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης για αρνητικό σχολιασμό, ή μάλλον τα Μ.Μ.Ε. δεν έχουν βγάλει αρνητικά σχόλια.

Εγώ ωστόσο, εδώ και περίπου ένα χρόνο, βιώνω την δημοκρατικότητα του κ. Σγουρού και των υπηρεσιών του, στο πετσί μου.

Συγκεκριμένα:

Όλα ξεκινάνε από της 11-3-2009, όπου κατέθεσα την καταγγελία μου στη Νομαρχία Αθηνών και συγκεκριμένα στην Διεύθυνση Αστικών Υποθέσεων, Τμήμα Περιπτέρων, Κυλικείων, Σωματείων Εθνικής Αντίστασης, για την ψευδή ιδιόχρηση, ή μάλλον την κρυφή μίσθωση από τον δικαιούχο του περιπτέρου στο ποίο εργαζόμουν με την οικογένειά μου για πολλά χρόνια, ο οποίος με απέβαλε με σκοπό την ιδιόχρηση από μέρος του.

Μεταξύ των άλλων στην καταγγελία μου, ζήτησα από την Νομαρχία να πραγματοποιήσει αυτοψία στο περίπτερο με την συνδρομή της Αστυνομίας, για να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει, τα καταγγελλόμενά μου. Πράγματι, το έγγραφο της Αστυνομίας, ασχέτως και κατά περίεργο τρόπο “ενώ αρχικός έχασε τον δρόμο προς τη Νομαρχία”, επιβεβαίωνε τις καταγγελίες μου.

Ωστόσο μέχρι και σήμερα, (6-11-2009) αν και από την κείμενη νομοθεσία στην περίπτωσή αυτή, προβλέπεται η επαναφορά μου στην προτέρα κατάσταση και με ποινική ρήτρα μάλιστα με το παλιό μίσθωμα, άσχετα με τις όποιες άλλες κυρώσεις προς τον δικαιούχο, η Νομαρχία Αθηνών η οποία έχει πρόσωπο, όχι μόνο δεν εφάρμοσε το νόμο αλλά και την Απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, αλλά αντιθέτως κωλυσιεργεί σκόπιμα, λες και θέλει να καλύψει κάποιον. Ποιόν;

Αξίζει να σημειώσω πως για το εν’ λόγου θέμα, έχουν ενημερωθεί με σωρεία εγγράφων μου οι: α) η Προϊσταμένη της αρμόδια Υπηρεσίας Αστικών Υποθέσεων κ. Κων/να Βαληράκη, β) η αρμόδια Αντινομάρχης κα. Λιλίκα Βασιλάκου, γ) ο Γενικός Διευθυντής της Νομαρχίας κ. Παπαθέου, δ) ο Νομάρχης Αθηνών κ. Ιωάννης Σγουρός από τον οποίο έχω ζητήσει επανειλημμένα συνάντηση μαζί του από τον Ιούνιο μήνα και ακόμη περιμένω. Ο κύριος Σγουρός, όχι μόνο δεν δέχτηκε να συναντηθούμε, αλλά ούτε καν μπήκε στον κόπο να απαντήσει στις καταγγελίες μου.

Κατόπιν αυτών, και μετά από την επιβεβαιωμένη με τον ποιο επίσημο τρόπο καταγγελία μου, η Νομαρχία Αθηνών, αντί να προβεί στα προβλεπόμενα, “έκανε πάσα” στον δικαιούχο ανάπηρο, καλώντας τουλάχιστον τρείς φορές, να προσέλθει στη Νομαρχία και να δηλώσει αν προτίθεται να προβεί σε αυτοπρόσωπη ιδιόχρηση. Ωστόσο ο δικαιούχος “έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του” όλες αυτές τις παραινέσεις της Νομαρχίας. Γιατί άραγε;

Και ερωτώ. Αν ο δικαιούχος ανταποκρινόταν στις “πάσες” που του έκανε η Νομαρχία και πήγαινε και δήλωνε πως θα προέβαινε σε ιδιόχρηση, όλες οι καταγγελίες μου θα πήγαιναν στο βρόντο; Δεν υπήρξε καμία παραβατικότητα;

Μετά απ’ όλα τα παραπάνω ξαναρωτώ, ποιόν θέλουν να καλύψουν τα παραπάνω εμπλεκόμενα πρόσωπα; Διότι δεν εξηγείτε διαφορετικά.

Στην περίπτωση της αποβολής μου, δεν υπήρξε δεύτερο έγγραφο, παρά μόνο ένα και μοναδικό και το οποίο έθετε και οριστική ημερομηνία για την βίαιη αποβολή μου με την συνδρομή της Αστυνομίας. Όπως βλέπεται κυριαρχεί η ισονομία!!

Είπαμε, ΠΡΩΤΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ.

Α! ξέχασα!!!

Μήπως η όλη συμπεριφορά των παραπάνω προσώπων σχετίζεται με το γεγονός πως ο γιος του δικαιούχου είναι στέλεχος της Νομαρχίας Αθηνών, κατέχοντας την θέση Αναπληρωτή Προέδρου Προώθησης Υγείας;

Ίσως.

Ενδεχομένως να έχει μπάρμπα απ’ την Κορώνη!

Έφτασα στο σημείο να ζητήσω Εισαγγελική Παραγγελία προκειμένου να εφαρμοστεί ο νόμος, γιατί είπαμε, Πρώτα ο Πολίτης.

Αναμένεται και η συνέχεια.

Από τον

Μη πολίτη

Νικόλαο Παλιογιάννη

ΕΝΤΥΠΑ ΠΡΙΠΤΕΡΩΝ

Να πως τροφοδοτείται η διαφθορά και η διαπλοκή

Αγαπητοί φίλοι μου:

Όλο αυτόν τον καιρό που απουσιάζω, δίνω την προσωπική μου μάχη για να επανέλθω στο περίπτερο που επί χρόνια εργαζόμουν.

Όλο αυτό το διάστημα το τι έχουν δει τα μάτια μου, δεν περιγράφονται. Από αναρμόδιους αρμόδιους, από φασίστες δημοκράτες, από εφαρμοστές των νόμων άσχετους προς τη νομοθεσία, από αυτούς που αποφασίζουν για όλους εμάς χωρίς εμάς και χωρίς να γνωρίζουν τι αποφάσεις λαμβάνουν κ.λ.π.

Το έτος 2003 ή 2004 αν θυμάμαι καλά, με την ιδιότητα του Προέδρου Περιπτερούχων Αθηνών, και μετά από καταγγελία μου τόσο στην Νομαρχία Αθηνών όσο και στο αρμόδιο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, για την σωρεία εξώσεων συναδέλφων για εικονικές ιδιοχρήσεις λόγου έλλειψης ή καινού νομοθετικού περιεχομένου, παραβρέθηκα στην συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, όπου και πήρα τον λόγο κάνοντας την τοποθέτησή μου για το εν’ λόγο ζήτημα.

Χαρακτηριστικά θυμάμαι το σούσουρο που έγινε μέσα στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, όταν τόλμησα να τους πω κατάμουτρα, πως αποφασίζουν για εμάς όταν δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη για τον κλάδο μας. Όπως χαρακτηριστικά είπα:

<< αμφιβάλω αν η πλειοψηφία των Νομαρχιακών Συμβούλων, πλην του Νομάρχη και του Αντινομάρχη, (κ. Σγουρός και κ. Πασβαντίδης) γνωρίζουν πως ο κλάδος των περιπτερούχων είναι ο μοναδικός επαγγελματικός κλάδος ο οποίος δεν είναι ενταγμένος στις επαγγελματικές μισθώσεις, ενώ στις υποχρεώσεις αντιμετωπίζεται ως κανονικός επαγγελματίας>>.

Η αντίδραση της πλειοψηφίας ήταν χαρακτηριστική. Αλήθεια! Δεν είστε στις επαγγελματικές μισθώσεις;

Συνέχισα και είπα και το εξής που είναι πέρα για πέρα αληθινό:

<< Από τη στιγμή που η Πανελλήνια Συνομοσπονδία Αναπήρων & Θυμάτων Πολέμου, εισηγείται στη Νομαρχία ποιος ανάπηρος θα πάρει ποιο περίπτερο, από μία λίστα κατόπιν ειδικής επιλογής ανάλογα με τη “δωράκι” έκανε ο όποιος υποψήφιος δικαιούχος, αφενός μεν, μέρος από το εν’ λόγο δωράκι φτάνει μέχρι τις υπηρεσίες της Νομαρχίας ώστε να πραγματοποιηθεί η συγκεκριμένη παραχώρηση, αφετέρου δε, ο νέος πλέον δικαιούχος, από κάπου θα πρέπει να βγάλει τα έξοδα που έκανε για να πάρει το περίπτερο. Από πού θα τα βγάλει; Από πού αλλού; Από τον ενοικιαστή ο οποίος ο τελευταίος τροχός της αμάξης και μάλιστα αδύναμος. Κατά συνέπεια αυτών, ο ιδρώτας των ενοικιαστών μέσου εκβιασμού, βλέπε ιδιόχρηση, “είναι το λαδάκι για να λιπάνει όλα τα παραπάνω γρανάζια”>>.

Όλα αυτά, για όποιον ενδιαφέρεται, είναι καταγεγραμμένα στα πρακτικά του Νομαρχιακού Συμβουλίου Αθηνών.

Να λοιπόν πως τροφοδοτείτε το σύστημα της διαφθοράς και της διαπλοκής!

Γιατί παρά την σωρεία υπομνημάτων μας, η Νομαρχία Αθηνών δεν έχει εισηγηθεί ποτέ την ένταξη του κλάδου μας στις επαγγελματικές μισθώσεις;

Γιατί κάποιοι καλοθελητές από τον κλάδο μας, στην προσπάθειά και τον αγώνα μας για την ένταξή μας στις επαγγελματικές μισθώσεις, σαμποτάρανε και πολέμησαν λυσσαλέα την όποια προσπάθειά μας;

Νομίζω πως η απάντηση είναι απλή και δεν χρειάζεται περεταίρω σχολιασμό.

Με φιλικούς

χαιρετισμούς

Νικόλαος Παλιογιάννης

Κλείνουν τα περίπτερα στα Τρίκαλα το ένα μετά το άλλο

ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΙΔΙΟΧΡΗΣΕΙΣ

Γνωρίζουμε όλοι μας πως το 99,9% των περιπτέρων είναι μισθωμένα και σπανίως ιδιοχρησιμοποιούνται. Τότε γιατί ακούμε συχνά για εξώσεις περί ιδιόχρησης; Αν κάποιος μπορέσει και πάρει στοιχεία από την Νομαρχία Αθηνών, για πόσα περίπτερα έχουν γίνει αποβολές για ιδιόχρηση και πόσα απ’ αυτά ιδιοχρησιμοποιούνται, τότε θα καταλάβει τόσο το μέγεθος του προβλήματος όσο και το τι πραγματικά συμβαίνει στο παρασκήνιο. Είναι γεγονός, πως εύκολα μπορεί ο δικαιούχος ανάπηρος ή οι οικείοι του, να βγάλουν κάποιον συνάδελφο από το περίπτερο για ιδιόχρηση, ασχέτως αν πρόκειται για πραγματική ή εικονική ιδιόχρηση. Αρκεί μια έγγραφη αίτηση του αναπήρου προς την Νομαρχία που να ζητάει το περίπτερο προς ιδιόχρηση με τη λήξη του συμβολαίου. Η Νομαρχία είναι υποχρεωμένη εκ’ του νόμου να προβεί σε Διοικητική αποβολή του μισθωτή, χωρίς να έχει το δικαίωμα να ελέγξει αν επρόκειτο περί πραγματικής ή εικονικής ιδιόχρησης. Τότε ο περιπτεράς θα πρέπει να αρχίσει δικαστικό αγώνα για να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας. Οι πιθανότητες για δικαίωση είναι απειροελάχιστες, όταν: 1. Δεν είμαστε αναγνωρισμένος επαγγελματικός κλάδος. 2. Το περίπτερο εκμισθώνεται κατόπιν εξαιρετικών λόγων (αναπηρίας, αγραμματοσύνης ή γήρανσης), οπότε εμείς είμαστε υποκατάστατοι του αναπήρου, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα. 3. Δεν υπάρχουν επαρκείς ασφαλιστικές δικλίδες ασφαλείας για την αποφυγή των εικονικών ιδιοχρήσεων. Θα πρέπει πρώτα να βγεις από το περίπτερο και μετά αν μπορέσεις να αποδείξεις περί εικονικής ιδιόχρησης έχει καλός. Δηλαδή εδώ συμβαίνει αυτό που λέμε <<να σε κάψω Γιάννη μου να σ’ αλείψω μέλι>>. Γιατί γίνονται οι εξώσεις για εικονικές ιδιοχρήσεις; Απλά, για να φύγει ο παλιός μισθωτής και με τον ερχομό του νέου να “πέσει ο αέρας”. Ποιοι αναμιγνύονται στις εικονικές ιδιοχρήσεις; Σίγουρα ο δικαιούχος ανάπηρος και τα συμφέροντα που συχνά λέμε, πάντα για ίδιο όφελος. Προσωπική εργασία ή προώθηση εμπορευμάτων. Γιατί γίνονται τόσο συχνά; Γιατί α) δεν υπάρχει επαρκές θεσμικό πλαίσιο που να μας προστατεύει, β) από τον “αέρα θα λαδωθούν πολλά γρανάζια” που βοηθούν στο να πραγματοποιηθεί μια αποβολή ή εθελοτυφλούν στο να προστατέψουν θεσμικά τον περιπτερά, γ) εμείς οι ίδιοι δεν διεκδικούμε την θεσμική μας προστασία. Μετά τιμής Νικόλαος Παλιογιάννης

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ

Τα προσωπικά μου προβλήματα ως προς την εργασία μου με ανάγκασαν να παραμελήσω την ενημέρωση αυτού του blogs. Μετά από δικαστικό αγώνα 3ων περίπου χρόνων, έχασα το περίπτερο όπου εργαζόμουνα και μ’ αυτό συντηρούσα την πενταμελή οικογένειά μου. Βρίσκομαι είδη 3 μήνες χωρίς δουλεία, αλλά χωρίς ωστόσο να το βάζω κάτω, καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια να αποδείξω στο “κατεστημένο” αφενός μεν πως δεν παραδίδομαι εύκολα και αφετέρου πως όλο το σύστημα είναι “σάπιο”. Έχω πει πολλές φορές ότι γύρω από τα περίπτερα υπάρχουν, περιφέρονται και παρεμβαίνουν συχνά μεγάλα συμφέροντα, που στόχο έχουν να πλήξουν τα εργασιακά συμφέροντα και την εργασιακή γαλήνη συναδέλφων, για δικό τους όφελος (π.χ. εξώσεις, μετατοπίσεις και διάφορες καταγγελίες) ή να ανακόψουν φωνές που τους ενοχλούν στην πραγματοποίηση των σκοπών τους. Μάλλον κάπως έτσι συμβαίνει και στην περίπτωσή μου, και βρέθηκα χωρίς δουλειά, προφανώς γιατί με τα λεγόμενα και δρώμενά μου, εμπόδιζα την επίτευξη των στόχων των παραπάνω περιγραφομένων συμφερόντων. Θα μου πείτε, τότε δεν πρέπει να μιλάμε ή να παρεμβαίνουμε για να μην έχετε την δικιά μου τύχη. ΟΧΙ σε καμία περίπτωση γιατί αν είσαι στο στόχαστρο είτε έτσι είτε αλλιώς θα έχετε την δικιά μου τύχη. Αντιθέτως αν δίνεις τον προσωπικό σου αγώνα για την αποκάλυψη και την εξάλειψη αυτών των συμφερόντων θα έχεις ως σύμμαχό σου κι άλλους που πράττουν το ίδιο, με αποτέλεσμα την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση αυτών των συμφερόντων, τον περιορισμό ή ακόμη και την εξαφάνισή τους.

ΤΥΦΛΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ Προσέφυγα στην δικαιοσύνη για να βρω το δίκιο μου, αλλά μάταια. Μάταια γιατί εμείς έχουμε αφήσει το θεσμικό πλαίσιο απαρχαιωμένο. Εμάς τους περιπτεράδες δεν μας θεωρούν επαγγελματίες μή έχοντας επαγγελματικά δικαιώματα. Στα “μάτια του νόμου” είμαστε εκμεταλλευτές ή αν θέλετε καλύτερα το “δεκανίκι” των αναπήρων. Η παραχώρηση δικαιώματος εκμετάλλευσης περιπτέρου, εκμισθώνεται κατόπιν εξαιρετικών λόγων όπως: α) αναπηρίας β)αγραμματοσύνης γ) γήρατος. Άραγε, αφού δεν υπάρχουμε ως επαγγελματική τάξη, δικαίως μας χαρακτηρίζω ως “δεκανίκια των αναπήρων” και έτσι μας βλέπει και η πολιτεία γι’ αυτό και με μια απλή αίτηση περί ιδιόχρησης, ο δικαιούχος ανάπηρος μπορεί να μας πετάξει από το περίπτερο μαζί με τις ανάγκες, τα όνειρά μας αλλά και πολλές φορές τα χρέη μας, ασχέτως αν υπάρχει πρόθεση και δυνατότητα ιδιόχρησης. Μάταια κι εγώ φώναζα πως δεν υπάρχει ούτε πρόθεση ούτε και δυνατότητα ιδιόχρησης. Η “τυφλή δικαιοσύνη με πέταξε στο πατάρι σαν δεκανίκι που έπαιξε τον ρόλο του” λες και ο ανάπηρος έμαθε γράμματα, ξανάνιωσε ή αποκαταστάθηκε η αναπηρία του. Δεν έλαβε υπόψη τις ανάγκες μια πενταμελής οικογένειας με τρία ανήλικα παιδιά, με στεγαστικό δάνειο, με χρέη και με μοναδικό εισόδημα αυτό από την εργασία μου στο περίπτερο. Σε αντίθεση με των δικαιούχο ανάπηρο ο οποίος πέρα από το παχουλό ενοίκιο του περιπτέρου παίρνει και μια παχουλή σύνταξη ως ανάπηρος πολέμου, με σύζυγο που συνταξιοδοτήθηκε ως προσωπική του νοσοκόμα (θεραπαινίδα), με νέα θεραπαινίδα την νύφη του (νέος μισθός) και με δύο παιδιά γιατρούς και μάλιστα με ιδιόκτητο διαγνωστικό κέντρο. Αυτό είναι το κράτους δικαίου και ισονομίας. Αυτή είναι η Δημοκρατία μας. ΤΙ ΜΕΛΗ ΓΕΝΕΣΘΑΙ Το περίπτερο παρέμεινε κλειστό για τρείς μήνες, γεγονός που αποδεικνύει την εικονική ιδιόχρηση. Διότι αν επρόκειτο για ιδιόχρηση σε 15 -20 το πολύ ένα μήνα, θα έπρεπε να το ανοίξουν για βγάλουν τα προς το ζην. Μετά από τρείς μήνες το περίπτερο άνοιξε με νέο κουβούκλιο και μάλιστα εν απουσία του δικαιούχου αλλά και των οικείων του, βάζοντας υπάλληλο. Αν είναι πράγματι υπάλληλος και δεν είναι άλλοι από πίσω π.χ. ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ!!! ΜΕΝΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ. Ε μην μου πείτε πως αυτό λέγεται ιδιόχρηση. Είναι πέρα για πέρα εικονική και θα υποστούν τις ανάλογες κυρώσεις. Δεν θα το αφήσω έτσι και δεν θα σταματήσω μέχρι να βρω το δίκιο μου με όποιο κόστος. Θα αποδείξω σ’ αυτούς που αβίαστα παίρνουν αποφάσεις αλλά και σε αυτούς που φτιάχνουν του κανόνες του παιχνιδιού, να είναι πραγματικοί Δημοκράτες με πραγματική ισονομία. Για να μπορέσουμε να εξαλείψουμε τέτοια φαινόμενα, θα ήθελα την βοήθειά αλλά και την συμπαράστασή σας. Με τα τιμής Νικόλαος Παλιογιάννης