Τελικά πιο είναι το ζητούμενο; Τα λάθη μας διδάσκουν ή …

Παρά των όσων έχουν προηγηθεί, τελικά απέχουμε χιλιόμετρα από το πρωταρχικό ζητούμενο που δεν είναι άλλο από την ενότητα του κλάδου, την κοινή θέση και στάση διεκδίκησης.

Παρά των αποδεδειγμένων λάθος εκτιμήσεων, θέσεων και προτάσεων, που λειτούργησαν ως τροχοπέδη τόσο στην παραπέρα εξέλιξη του ζητήματος όσο και στην ενότητα του κλάδου, κάποιοι εξακολουθούν να παίρνουν πρωτοβουλίες οι οποίες είναι μακράν της ενότητας και της στοχευόμενης λύσης.

Η διαφοροποίηση θέσεων και προτάσεων επί του ζητήματος, δημιούργησε δύο τάσεις. α) Τους υποστηριχτές της απελευθέρωσης των τιμών, όπου τάχθηκε σχεδόν σύσσωμη η επαρχία. β) Η αναδιαμόρφωση των φορολογικών συντελεστών με την ταυτόχρονη αναδιανομή της αποφορογημένης αξίας.

Κοινώς, υπήρξε διάσπαση του κλάδου.

Ωστόσο όπως περίτρανα αποδείχθηκε, η απελευθέρωση των τιμών “κάηκε” ως πρόταση λύσης και μαζί και οι υποστηριχτές της. Παρά αυτών και μη έχοντας επίγνωση της πραγματικότητας και μη έχοντας συνειδητοποιήσει το βάρος των ευθυνών από τις μέχρι σήμερα ενέργειές τους, εξακολουθούν να παίρνουν πρωτοβουλίες με εκ’ νέου αβέβαιο αποτέλεσμα και πιθανό τορπιλισμό των όποιων ορθών ενεργειών έχουν γίνει μέχρι σήμερα, έχοντας φτάσει όσο ποτέ άλλοτε κοντά στη λύση.

Υποχρεούμαστε όλοι μας, παρά των όποιων διαφοροποιήσεων, κι επειδή δεν εκπροσωπούμε την ατομική μας επιχείρηση αλλά κάποιες εκατοντάδες συναδέλφων που καλώς ή κακώς περιμένουν από τις Διοικήσεις τη λύση, να παραμεριστούν τα προσωπικά συμφέροντα και οι προσωπικές φιλοδοξίες και να κοιτάξουμε πρωτίστως την ενότητα και κατά δεύτερον την κοινή στόχευση λύσης.

Συνάδελφοι το πρόβλημα πλέον δεν είναι μόνο δικό μας. Αφορά όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, Υπουργείο Οικονομικών, Καπν/νίες, Πρατηριούχους – Αντιπροσώπους και βεβαίως τους λιανοπωλητές.

Το Υπουργείο Οικονομικών που μας δημιούργησε και το πρόβλημα με την υπέρμετρη αύξηση των φορολογικών συντελεστών, είδε και στην πράξη πλέον πως η συγκεκριμένη πολιτική του όχι μόνο δεν απέδωσε περισσότερα φορολογικά έσοδα που προσδοκούσε, αντιθέτως κατάφερε την συρρίκνωση της αγοράς, την άνθιση του λαθρεμπορίου τσιγάρων, αλλά κυρίως να εισπράξει λιγότερα απ’ ότι εισέπραττε. Χαρακτηριστικά για τον Ιούλιο μήνα εισέπραξε 138 εκατ. λιγότερα σε σχέση με τον περσινό αντίστοιχο μήνα. Οπότε έχει σοβαρό θέμα.

Οι καπν/νίες προβαίνουν σε ακραίες ενέργειες θέλοντας να επισπεύσουν εξελίξεις και όχι μόνο, όταν από τα όποια κέρδη τους έχουν χάσει τουλάχιστον το 35% των εσόδων τους λόγω φόρων.

Οι πρατηριούχοι από τις μειώσεις τιμών πλέον θίγονται και άμεσα, έχοντας πλέον και θέμα και αυτοί.

Με το Υπουργείο Οικονομικών, είμαστε σε καλό δρόμο όπου αναμένεται στο τέλος Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη, αν μη τι άλλο να έχουμε την ξεκάθαρη πρόθεση του Υπουργείου για το πώς θα βγούμε όλοι μας από το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει. Σε διαφορετική περίπτωση σύσσωμος ο κλάδος να παλέψει για λύση εδώ και τώρα.

Γι’ αυτό συνιστάτε προς όλους ψυχραιμία, σοβαρότητα, ενότητα και κοινή δράση.

Θέλω να πιστεύω πως έστω τώρα θα πρυτανεύσει η λογική για το κοινό συμφέρων και να δράσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.

“Τσουνάμι” εξελίξεων

Το λιμνάζον καπνικό πρόβλημα, έρχεται να διαταράξει μεγάλη εισαγωγική εταιρεία καπνικών προϊόντων, με ενέργειες που σίγουρα δεν θα μείνουν απαρατήρητες.

Η γνωστή σε όλους εταιρεία British American Tobacco (ΒΑΤ), θέλησε να διαταράξει τη στασιμότητα του καπνικού προβλήματος, με ενέργειες που σίγουρα θα σηματοδοτήσουν ραγδαίες εξελίξεις, όταν υποτιμά “δυνατά” σήματά της, όπως το σήμα Prince & Stuyvesant.

Συγκεκριμένα, υποτιμά από 3,80€ σε 3,00€ τα μαλακά πακέτα Prince, καθώς και από 3,80€ σε 3,00€ όλα τα 25άρια πακέτα Stuyvesant και το 20άρι σε 2,50€ .

Για την εξάλειψη πιθανών αντιδράσεων από φορείς του δικτύου, η παραπάνω εταιρεία αποφάσισε να επιδοτήσει τους λιανοπωλητές, παρέχοντάς τους σχεδόν τα αξιακά περιθώρια κέρδους που είχαν στην λιανική τιμή 3,80€ . Συγκεκριμένα, από την εκάστοτε τιμολογιακή πολιτική των πρατηριούχων – αντιπροσώπων, θα δίδεται 0,018€ από την εταιρεία, το οποίο θα δίδεται στον πρατηριούχο – αντιπρόσωπο όταν και εφόσον το έχει παραχωρήσει στον λιανοπωλητή.

Η παραπάνω ενέργεια έχει προκαλέσει αντιδράσεις στου πρατηριούχους – αντιπροσώπους, όταν για πρώτη φορά, με την εν’ λόγω υποτίμηση χάνουν από την κερδοφορία τους 0,02€, κάνοντάς τους ουσιαστικά μέρος του προβλήματος, όταν μέχρι πρότινος δεν είχαν ιδιαίτερη και ενεργή συμμετοχή στο πρόβλημα που βίωνε και βιώνει ο λιανοπωλητής.

Η ενέργεια αυτή, κατά την εκτίμησή μου, έχει δύο στόχους:

1. Είναι μια απαντητική κίνηση σε ανταγωνίστριες εταιρείες που με αντίστοιχες ή παρεμφερή ενέργειες, επιχείρησαν και επιχειρούν να αυξήσουν τα μερίδια τους στο σύνολο της αγοράς καπνικών προϊόντων.

2. Είναι μια ακραία θα μπορούσα να πω κίνηση, θέλοντας να δείξει πως όχι μόνο δεν προτίθεται να ανατιμήσει τα προϊόντα της στο ύψος που επιτάσσουν οι νέοι φορολογικοί συντελεστές, αλλά αντιθέτως προβαίνει σε μεγάλη υποτίμηση θυσιάζοντας την σχετική κερδοφορία της, προκειμένου και ενδεχομένως να προκαλέσει την αντίδραση του Υπουργείου Οικονομικών όταν με την ενέργεια αυτή του Υπουργείο χάνει 0,62€ φόρου ανά πακέτο.

Τα παραπάνω υποτιμημένα σήματα, σύμφωνα με πληροφορίες αποτελούν το 7% των συνολικών πωλήσεων των τσιγάρων, γεγονός πως τα ήδη λειψά φορολογικά έσοδα θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο, όταν σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, τα φορολογικά έσοδα για το μήνα Ιούλιο σε σχέση με τον περσυνό αντίστοιχο μήνα, παρουσίασαν μείωση κατά 138.411 εκατομμύρια, γεγονός που αποδεικνύει την αναποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών.

Έτσι, με την κίνηση αυτή έχουμε μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. α) Περεταίρω πρόβλημα στο Υπουργείο Οικονομικών. β) Καθιστώντας όλους τους εμπλεκόμενους φορείς μέρος του προβλήματος. Οι λιανοπωλητές άλλωστε βρεγμένοι ήταν.

Όλα τα παραπάνω και ιδιαίτερα τέτοιες ενέργειες, όπως της εν’ λόγω εταιρείας, θα προκαλέσουν την άμεση αντίδραση του Υπουργείου Οικονομικών, όταν αποδεδειγμένα βλέπει τα φορολογικά έσοδα να γίνονται καπνός.

Ωστόσο το ερώτημα που μπαίνει, είναι ποια θα είναι η πιθανή αντίδραση του Υπουργείου;

Τα “όπλα” που διαθέτει το Υπουργείο Οικονομικών για να αντιμετωπίσει τη συγκεκριμένη κατάσταση, είναι ελάχιστα ως μηδαμινά, όταν ρητά προβλέπεται πως οι εταιρείες καπνικών προϊόντων, ελεύθερα μπορούν να διαμορφώνουν τη λιανική τιμή πώλησης των προϊόντων τους.

Σύμφωνα πάντα με την ταπεινή μου γνώμη, υπάρχουν τρεις πιθανές αντιδράσεις του Υπουργείου.

1. Να αντιδράσει με εκνευρισμό, αυξάνοντας ακόμη περισσότερο τους φορολογικούς συντελεστές, γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα κατά το Υπουργείο, όταν αυξάνοντας περεταίρω τους συντελεστές είναι σαν να κλείνει οριστικά το δίκτυο και να διώχνει τις πολυεθνικές εταιρείες και κατά συνέπεια να απολέσει τα όποια φορολογικά έσοδα.

2. Να αντιδράσει βίαια, θεσπίζοντας παράτυπα και προσωρινά σταθερό ποσοστό επί της λιανικής τόσο για τον λιανοπωλητή όσο και για τον χονδρέμπορο, αναγκάζοντας έτσι τις εταιρείες να ανατιμήσουν. Π.χ. όταν σήμερα η φορολογία φτάνει το 85,7%, μένει το 14,3% για όλο το δίκτυο. Αν δώσει το 8% στον λιανοπωλητή και το 3% στον χονδρέμπορο, τότε μένει για την εταιρεία 3,3% με το οποίο δεν καλύπτει ούτε κόστος, με αποτέλεσμα έτσι να τις αναγκάσει να ανατιμήσουν μέχρις ότου οι εταιρείες προσβάλουν την παράτυπη απόφαση του Υπουργείου ή μέχρις ότου βρεθεί άλλη λύση.

3. Η τρίτη εκδοχή είναι να πρυτανεύσει η λογική και μέσα από υγιή διάλογο να γίνει αναδιαμόρφωση των φορολογικών συντελεστών, ώστε και το κράτος να πάρει τα απολεσθέντα έσοδα και το δίκτυο να επανέλθει περίπου στα παλιά αξιακά περιθώρια κέρδους.

Το τι τελικά θα γίνει, μένει να το δούμε. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση, και πιστεύω πως τέτοιες ενέργειες και πρωτοβουλίες, αν μη τι άλλο, επισπεύδουν την διαφυγή από το αδιέξοδο από το οποίο όλοι έχουμε περιέλθει.

Μείωση μισθωμάτων-ενοικίων

Εύλογο και λογικό το αίτημα το αίτημα του κόσμου για την αντίστοιχη προσαρμογή του κόστους ζωής σύμφωνα με την μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Εύλογο και το αίτημα των συναδέλφων για μείωση των ενοικίων των περιπτέρων, που πέραν της γενικότερης κρίσης, ο περιπτερούχος βιώνει πολλαπλάσια κρίση λόγω του καπνικού.

Προσεχώς θα έχουμε μία ακόμη οικονομική συρρίκνωση, όταν η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την αύξηση του ΦΠΑ από 11% σε 23% στα αναψυκτικά, όταν όπως φαντάζομαι λόγω κρίσης θα απορροφήσουμε την όποια επιβάρυνση μή μετακυλώντας την στον καταναλωτή.

Κατόπιν αυτών, η ανάγκη για την προσαρμογή του κόστους λειτουργίας των περιπτέρων, μεταξύ αυτών και των ενοικίων, καθίσταται επιτακτική.

Ωστόσο το πρόβλημα είναι σύνθετο και πολύπλοκο τόσο για τους μισθωτές όσο και για τους εκμισθωτές και ο δρόμος προς λύση δύσκολος. Απαιτείτε κατανόηση του προβλήματος, λογική και συναίνεση καθώς και θέληση από τα εμπλεκόμενα μέρη.

Η κυβέρνηση, ενώ παροτρύνει για την μείωση των μισθωμάτων, εξ’ αυτού και η τροποποίηση του άρθρου 43 του Π.Δ. 34/1995 (ΦΕΚ 30 Α), όπως τροποποιήθηκε με το Ν.3853/17.06.2010 (Αρ. Φυλ. 90), δίνοντας το δικαίωμα στις επαγγελματικές μισθώσεις με τη συμπλήρωση ενός έτους να καταγγείλουν τη μίσθωση με σκοπό την μείωση των ενοικίων, σε αντίθετη κατεύθυνση κινούνται με την συνεχή αύξηση τιμολογίων των ΔΕΚΟ κλπ.

Ως προς τα περίπτερα, στο περιβάλλον που βιώνουμε, η μείωση των ενοικίων είναι μεγίστης σημασίας, αλλά ωστόσο είναι μονόδρομος η συνεννόηση και η από κοινού συμφωνία με τον δικαιούχο ανάπηρο, ώστε να τροποποιηθεί το συμφωνητικό μίσθωσης. Σε διαφορετική περίπτωση μόνο δικαστικός μπορεί να επέλθει μείωση των ενοικίων, εφόσον πείσουμε το δικαστήριο με στοιχεία για την αλλαγή των δεδομένων και κυρίως των εσόδων μας.

Ωστόσο πλέον τίθεται και θέμα από πλευράς των δικαιούχων, όταν μέχρι χθες τα έσοδα των αναπήρων από την αυτό-εκμετάλλευση ή τη μίσθωση των περιπτέρων, δεν φορολογούνταν. Σήμερα και μετά τα νέα μέτρα για τη στήριξης της Εθνικής Οικονομίας, (Ν. 3842/23-4-2010 Άρθρο 4 παράγρ. 1) πλέον τα έσοδα από τα μισθώματα φορολογούνται και κατά συνέπεια θα υπάρχει πρόβλημα και από πλευράς των δικαιούχων. Ήδη τα πρώτα θύματα των τελευταίων αλλαγών είναι οι θεραπαινίδες των αναπήρων που συνήθως ήταν και είναι κληρονόμοι του παραχωρηθέντος δικαιώματος της εκμετάλλευσης των περιπτέρων, που λόγω εισοδήματος χάνουν το δικαίωμα της άδειας των περιπτέρων.

Κατόπιν αυτών, θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική και των δύο μερών, εκμισθωτή και μισθωτή, ώστε να επέλθει ισορροπία και αυτό-ρύθμιση επί του θέματος.