Με δίχως κατάρτια, με δίχως πανιά

Με δίχως κατάρτια, με δίχως πανιά

  Πριν από δύο χρόνια, (03-03-208) με την ανάδειξη της νέας διοίκησης της Ένωσης Επαγγελματιών Καπνοπωλών, ακούσαμε βαρύγδουπες δηλώσεις πως ο κλάδος θα γυρίσει σελίδα.

  Δύο χρόνια μετά, κι ενώ συντελούνται ριζικές αλλαγές για τον κλάδο μας, η Διοίκηση του κλάδου των περιπτερούχων βρίσκεται από αδρανής ως ανύπαρκτη, αφήνοντας όπως πάντα τους άλλους, να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.

  Ανύπαρκτη, όταν:

• Με την αλλαγή της φορολογίας των τσιγάρων, μειώθηκε εκ’ νέου τόσο το ποσοστό όσο και το δραχμικό μας κέρδος, χωρίς να έχει ακουστεί καμία συγκεκριμένη πρόταση από την Διοίκηση, πέραν της επισήμανσης του προβλήματος.

• Πριν ακόμη αλλάξουν οι λιανικές τιμές των τσιγάρων και λόγω νέου φόρου, ορισμένες Καπν/νίες, προέβησαν σε αύξηση της τιμής χρέωσης, κάνοντας κατά το κοινώς λεγόμενο “αρπαχτεί” εις βάρος των είδη ριγμένων περιπτεράδων. Που είναι η διοίκηση;

• Με τα νέα φορολογικά μέτρα, προβλέπεται η εγκατάσταση ταμειακών μηχανών στα περίπτερα και η Διοίκηση έτρεξε εξ’ αρχής να δηλώσει συναινετικά προς αυτό το μέτρο, μη έχοντας διασφαλίσει ή αποκομίσει ουσιαστικά ανταλλάγματα.

• Η Διοίκηση κάλεσε τον κλάδο σε διήμερη αποχή πωλήσεων των καρτών κινητής τηλεφωνίας, όταν το ποσοστό κέρδους 17% - 20% έχει φτάσει στο 2,8% - 3%. Η ανταπόκριση των συναδέλφων ήταν πρωτοφανείς προερχόμενη από την αγανάκτηση για την κατάντια του ποσοστού και όχι γιατί η διοίκηση είναι “ωραία”. Ωστόσο, όπως αποδειχτικέ, δεν ήταν τίποτα άλλο από μια μπαλοθιά, όταν δεν αποκομίστηκε τίποτα ουσιαστικό και δεν υπήρξε και συνέχεια.

• Πρόσφατα γράφτηκε στο περιοδικό που εκδίδει η Διοίκηση, πως ο Δήμος Αθηναίων, «λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές δυσκολίες και ιδιαίτερα του κέντρου», αναπροσαρμόζει τον τρόπο χρέωσης κοινοχρήστου χώρου, καθιερώνοντας ενιαίο συντελεστή ανά δρόμο και όχι με χωριστό συντελεστή για ρολά και ψυγεία. Επίσης, μειώνει τον συντελεστή ανά τετραγωνικό μέτρο στο κέντρο και αυξάνει τον αντίστοιχο στην περιφέρεια. Δηλαδή μας κάνουν και χάρη όταν από τον Ν. 1080/80 προβλέπονταν δια νόμου ο ενιαίος συντελεστής και έρχεται ο Δήμος Αθηναίων να εφαρμόσει τι άλλο το νόμο, εν έτη 2010!!! Μήπως μπορεί η Διοίκηση να μας πει, αν από την αυξομείωση των συντελεστών χρέωσης ανά τετραγωνικό μέτρο, κέντρου και περιφέρειας, ο Δήμος έχασε ή κέρδισε;

  Χωρίς να έχω καμία απολύτως προσωπική ή άλλη αντιπάθεια κατά της Διοίκησης, παρά μόνο διαφορετική πολιτική προσέγγισης των πραγμάτων, οφείλω όπως οφείλει ο καθένας από εμάς, να ασκήσω εποικοδομητική κριτική, λέγοντας ξεκάθαρα πως επιβάλλεται η αλλαγή προσέγγισης των πραγμάτων, γιατί με αυτή την πολιτική παραμένουμε πάντα στον ίδιο παρανομαστή!!!

Ας γυρίσουμε επιτέλους αυτή τη σελίδα!

ΥΠΑΡΧΗ ΛΥΣΗ

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ

  Είναι κανόνας και ισχύει διαχρονικά, το γεγονός πως όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την “πληρώνουν” τα βατράχια.

  Στην προκειμένη περίπτωση, βουβάλια είναι η καπνοβιομηχανία, τα πρατήρια και το κράτος με τον φόρο και τα βατράχια είναι οι περιπτεράδες, οι οποίοι ποδοπατούνται από τις πολιτικές όλων των παραπάνω.

  Καλώς ή κακώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, το κράτος, η καπνοβιομηχανία ακόμη και το πρατήριο, χαράζουν και εφαρμόζουν την πολιτική τους με μοναδικό σκοπό την διασφάλιση των συμφερόντων τους, που δεν είναι τίποτα άλλο από το ΚΕΡΔΟΣ.

  Μήπως διαφωνεί κανένας; Νομίζω πως όχι.

  Το ζητούμενο είναι εμείς οι περιπτερούχοι τι κάναμε και τι κάνουμε για την διασφάλιση των δικών μας συμφερόντων.

  Αβίαστα, θα μπορούσα να πω, ένα ΜΕΓΑΛΟ ΤΙΠΟΤΑ ως συνολικό αποτέλεσμα, όταν ο καθένας από εμάς, αβίαστα και εύκολα ξέρει να μεταθέτει και να επιρρίπτει τις ευθύνες σε άλλους, χωρίς προηγουμένως να κάνει ως οφείλει την αυτοκριτική του.

  Αυτοκριτική που ξεκινάει από τον απλό τον περιπτερά, ο οποίος εκ’ του “καναπέως” και εκ’ του ασφαλούς, κρίνει χωρίς να κρίνεται, απαιτεί χωρίς να προσφέρει, και τελικώς για το “κακό του χάλι” φταίνε πάντα οι άλλοι.

  Αυτοκριτική που καταλήγει στα άτομα πού διοικούν τον Συνδικαλιστικό φορέα του κλάδου, οι οποίοι, είτε από την “λάμψη” του τίτλου που φέρουν, είτε για ανιδιοτελής σκοπούς, αναλαμβάνουν ένα φορτίο ευθυνών που δεν είναι ικανοί να το αναλάβουν, ή ακόμη το αναλαμβάνουν για ίδιον όφελος.

  Συνάδελφοι, η χρεωκοπία είναι σίγουρη, αν δεν δούμε την αλήθεια κατάματα, αν δεν κάνουμε την αυτοκριτική μας και δεν κινηθούμε συλλογικά και με κανόνες.

  Για να γίνω κατανοητώς και πιο συγκεκριμένος και για να καταλάβετε το πνεύμα μου, θα αναφέρω μια επίσημη και εξακριβωμένη πληροφορία, για το συμβαίνει και το τι θα μπορούσαμε να επιτύχουμε κινούμενη συλλογικά και με κανόνες.

  Μικρή επώνυμη αλυσίδα καταστημάτων με 50 μαγαζιά λιανικής, έκλεισε συμφωνία με μεγάλη εταιρεία διακίνησης αναψυκτικών, αγοράζοντας φθηνότερα κατά 40% από την βασική τιμή!!!

  Σας λέει τίποτα αυτό;

  Επίσης, Πηγαίνοντας μια βόλτα στα super-market, μπορεί εύκολα κανείς να διαπιστώσει πως τα ίδια προϊόντα που πουλάμε κι εμείς, πουλιούνται στο ράφι των super-market σε τιμές μικρότερες από αυτές που εμείς αγοράζουμε.

  Αναλύοντας τα δύο παραπάνω παραδείγματα, προκύπτουν και εύλογα συμπεράσματα, όπως:

  1. Αύξηση των πωλήσεων και κατά συνέπεια του κέρδους λόγω χαμηλής λιανικής τιμής.

  2. Προσέλκυση περισσότερων υποψήφιων καταναλωτών, αυξάνοντας αφενός το κέρδος από τις   πολλές πωλήσεις και αφετέρου την αύξηση του μεριδίου της αγοράς.

  3. Την αύξηση της διαπραγματευτικής δύναμης για ακόμη μικρότερες τιμές αγοράς των προϊόντων και κατά συνέπεια μεγαλύτερου κέρδους.

  Εμείς μέχρι και σήμερα, αντί να κινηθούμε στην ίδια παραπάνω λογική, μετακυλύουμε τις όποιες πιέσεις δεχόμαστε από την τιμολογιακή πολιτική των εταιρειών στον καταναλωτή, με άκρως αντίθετα αποτελέσματα.

  Αποτελέσματα με αρνητικές και καταστροφικές συνέπειες για τον κλάδο μας, όταν το άνοιγμα της ψαλίδας διαφοράς κέρδους με τα super-market ολοένα μεγαλώνει, ωθώντας τον καταναλωτή και επί χρόνια “αιμοδότη” του παραδοσιακού περιπτέρου, στα super-market.

  Απόδειξη της λάθος πολιτικής που ακολουθούμε, είναι το ολοένα αυξανόμενο κόστος λειτουργίας σε σχέση με την συνεχή μείωση των κερδών μας, όταν ο τζίρος αυξάνεται!!!

  Ιδιαίτερα σήμερα που η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή περιορίζεται αισθητά, για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε και γιατί όχι να κερδίσουμε, θα πρέπει απαραιτήτως να αλλάξουμε πορεία πλεύσης, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα τεθούμε εκτός παιχνιδιού.

  Έχουμε όλα εκείνα τα στοιχεία και εφόδια που είναι απαραίτητα για να θέσουμε τους δικούς μας κανόνες στην αγορά.

  Δεν μένει από το να το πράξουμε.

  Προτείνω, σε όσους συμφωνούν με το πνεύμα μου, όπως παραπάνω ανέλυσα, να έρθουν σε επαφή δια μέσου της ηλεκτρονική μου διεύθυνσης, για την παραπέρα ανάλυση, επεξεργασία υπάρχουσας πρότασης, αλλά και να κάνουμε πράξη αυτό που όντως μπορούμε να κάνουμε και το δικαιούμαστε.

Με συναδελφικούς τερετισμούς

Νικόλαος Παλιογιάννης