Στο απαντητικό σας έγγραφο με Α.Π.: 151047 ΕΞ 2023 ΥΠΟΙΚ. 13/10/2023, καθώς και στο επισυναπτόμενο της Τράπεζας Ελλάδος με αριθμό Α.Π. 230487/26/06/2023, μας επισημάνατε, πως η συνολική επιβάρυνση του εμπόρου από την χρήση μηχανημάτων πληρωμών σε σημεία πώλησης, διαμορφώνεται με επιχειρηματικά κριτήρια και στα πλαίσια της ανοιχτής αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό, με την διαστρωμάτωση όπως ορθά περιγράφεται.
Εμείς ως κλάδος, δεν ανήκουμε στην ίδια ανοιχτή αγορά στα πλαίσια του ελεύθερου ανταγωνισμού, όταν και με επίκληση στην ανοιχτή αγορά το προνόμιο πώλησης καπνικών προϊόντων, απελευθερώθηκε και πλέον μπορεί ο οποιοσδήποτε να πουλά καπνικά προϊόντα;
Όλα τα παραπάνω, επιβεβαιώνουν την συνύπαρξή μας σε μια ανοιχτή αγορά και στα πλαίσια του ελεύθερου ανταγωνισμού. Παρά ταύτα, δεν βλέπουμε μέχρι και σήμερα να εφαρμόζονται όλοι οι κανόνες της ανοιχτής αγοράς, όταν δεν μπορούμε και εμείς ως κλάδος να διαμορφώσουμε την βιωσιμότητά μας με επιχειρηματικά κριτήρια!!!
Πολύ περισσότερο όταν στο 70% - 80% του τζίρου μας, μας επιβάλλεται τόσο η τιμή αγοράς όσο και η τιμή πώλησης (βλέπεται καπνικά προϊόντα), γεγονός που απαγορεύεται από τον ΝΟΜΟ ΥΠ ΄ ΑΡΙΘΜ. 39591 (ΦΕΚ Α΄93/20.4.2011) Προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού. Ούτε είδαμε καμία παρέμβαση του Υπουργού Οικονομικών, ή της Επιτροπής Ανταγωνισμού, όπως προβλέπεται από το άρθρο 11 του ίδιου νόμου!!!
Τόσο ο Υπουργός Οικονομικών ή η Επιτροπή Ανταγωνισμού καλούνται να παρέμβουν, ώστε και εμείς ως κλάδος να λειτουργούμε με επιχειρηματικά κριτήρια, διαμορφώνοντας ελευθέρα την κερδοφορία μας, ή να νομοθετηθεί ελάχιστο ποσοστό κέρδους επί της λιανικής τιμής, όπως ισχύει σε άλλες αντίστοιχες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως Ιταλία, Γαλλία και Ισπανία, με θεσμοθέτηση ποσοστών κέρδους επί την λιανικής τιμής των καπνικών προϊόντων σε 10%, 8,74% και 8,5% αντίστοιχα.
Επιτακτικότερη είναι η ανάγκη παρέμβασης του Υπουργού Οικονομικών σήμερα, όταν με την επιβαλλόμενη ελαχιστότατη κερδοφορία μας από την πώληση καπνικών προϊόντων, οδηγήθηκε σε λουκέτο πάνω από το 50% των περιπτέρων και τώρα με την υποχρεωτική χρήση μηχανημάτων ηλεκτρονικής πληρωμής (pos) θα υποχρεωθούμε σε περεταίρω συρρίκνωση της είδη ελάχιστης επιβαλλόμενης κερδοφορίας μας, με την επίσης επιβαλλόμενη συνολική επιβάρυνση προμήθειας των τραπεζών, η οποία θα φτάνει το 40% των κερδών μας!!!
Το πραγματικό πρόβλημα αποτυπώνεται στον παρακάτω πίνακα, όταν με την χρήση pos, θα απωλέσουμε το 35% έως 40% του ήδη ελαχίστου επιβαλλόμενου κέρδους μας!!!
Επιπλέον, στη σύμβαση που έχουμε με τον Ο.Α.Σ.Α. για την επαναφόρτιση αστικών εισιτηρίων, μας έχει παρασχεθεί μέσο ηλεκτρονικής πληρωμής (pos) όπου για την όποια τραπεζική προμήθεια των συναλλαγών επιβαρύνεται ο Ο.Α.Σ.Α. και όχι εμείς όταν το ποσοστό μας είναι 4% της αξίας συναλλαγής!!!
Στα καπνικά προϊόντα που η προμήθεια μας είναι μικρότερη από το 4% όπως φαίνεται και στον παραπάνω πίνακα, θα υποχρεωθούμε στην εκμηδένιση της υποτυπώδης κερδοφορίας μας;
Πέραν όλων των παραπάνω, σύμφωνα με την ΟΔΗΓΙΑ 2011/83/ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 25ης Οκτωβρίου 2011 σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 1999/44/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την κατάργηση της οδηγίας 85/577/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της οδηγίας 97/7/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, Άρθρο 19 Έξοδα για χρήση μέσων πληρωμής «Τα κράτη μέλη απαγορεύουν στους εμπόρους να χρεώνουν στους καταναλωτές για τη χρήση ενός συγκεκριμένου μέσου πληρωμής δαπάνη υπερβαίνουσα το κόστος χρήσης αυτού του μέσου από τον έμπορο».
Επίσης στην παράγραφο 10 της αιτιολογικής σκέψης του ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ (ΕΕ) 2015/751 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 29ης Απριλίου 2015 σχετικά με τις διατραπεζικές προμήθειες για πράξεις πληρωμών με κάρτες, μεταξύ άλλων αναφέρει: «Οι διατραπεζικές προμήθειες αποτελούν βασικό μέρος των προμηθειών που επιβάλλονται στους εμπόρους από τους παρόχους υπηρεσιών πληρωμών αποδοχής κάρτας για κάθε πράξη πληρωμής με κάρτα. Οι έμποροι, με τη σειρά τους, ενσωματώνουν το εν λόγω κόστος σχετικά με την κάρτα, όπως και κάθε άλλο κόστος για αυτούς, στις γενικές τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών».
Τα παραπάνω ενσωματώθηκαν στην Ελληνική νομοθεσία με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Ζ1-891/2013 - ΦΕΚ 2144/Β/30-8-2013 Προσαρμογή της Ελληνικής νομοθεσίας προς την Οδηγία 2011/83/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2011, σχετικά με τα δικαιώματα των καταναλωτών, την τροποποίηση της οδηγίας 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, όπως τελευταία τροποποιήθηκε από το Νόμο 5039/2023.
Δηλαδή, σύμφωνα με τα αμέσως παραπάνω που είναι σύμφωνα με τους κανόνες της ανοιχτή αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό, έχουμε το δικαίωμα να ενσωματώσουμε το όποιο κόστος χρήσης μηχανημάτων ηλεκτρονικών πληρωμών, στις τιμές πώλησης των προϊόντων που εμπορευόμαστε!!!
Το ερώτημα που γεννάται είναι, πως θα γίνει η ενσωμάτωση του εν λόγω κόστους από μέρος μας σε επιβαλλόμενες και ταυτόχρονα ανώτερες τιμές λιανικής πώλησης, (και πάντα σε Ευρωπαϊκές Οδηγίες καθώς και στον Τελωνιακό Κώδικα που γίνεται λόγος για φορολογικούς σκοπούς και όχι για εμπορικούς) όπως τα καπνικά προϊόντα;
Πιστεύουμε να αφουγκραστείτε την “κραυγή αγωνίας ενός κλάδου για επιβίωση” και να δώσετε λύση σε υπαρκτά, καυτά προβλήματα που ταλανίζουν την τελευταία δεκαετία τον κλάδο μας. Σε διαφορετική περίπτωση είναι μαθηματικά βέβαιο πως οδηγούμαστε και το εναπομείναν 50% σε λουκέτα!!!
Πηγή:ΕΝΩΣΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΥΧΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΧΩΡΩΝ "Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου