Η Πρότασή μου για βιώσιμα ποσοστά στα τσιγάρα

  Το καλοκαίρι του 2008 κλήθηκα σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ένωση Περιπτερούχων Αττικής, με θέμα συζήτησης την παραπέρα εξέλιξη της κοινής μας πορείας Καπν/νιών – Πρατηρίων & Περιπτέρων, με προσκεκλημένους αντιπροσώπους και από τους τρείς επαγγελματικούς κλάδους.
  Στην ημερίδα αυτή έγινε πολύ κουβέντα με φιλοφρονήσεις ένθεν & ένθεν, με προτάσεις για την καλύτερη προώθηση των τσιγάρων, αλλά για την ουσία όλοι “ποίησαν τη νησαν”.

  Παίρνοντας με τη σειρά μου κι εγώ το λόγω, κατέθεσα τόσο τις σκέψεις μου αλλά και τους προβληματισμούς μου, όσο και συγκριμένη πρόταση για την διασφάλιση της επιβίωσης του κλάδου μας, κάνοντας την παρακάτω τοποθέτηση συνοδευόμενη με τεκμηριωμένες μελέτες οι οποίες παρουσιάστηκαν σε μεγάλη οθόνη.

  «Κυρίες & κύριοι καλησπέρα σας.

  Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρόεδρο κ. Πλακόπουλο για την πρωτοβουλία του να μας καλέσει όλους εδώ και να συζητήσουμε την εξέλιξη της μεταξύ μας συνεργασίας.

  Επίσης θα ήθελα να τον ευχαριστήσω ιδιαίτερα για την τιμή που μου κάνει, ως επί χρόνια ασχολουμένους με τα κοινά του κλάδου μας, να καταθέσω τις απόψεις μου αλλά και τις προτάσεις μου επί των ζητημάτων μας.

  Κυρίες & κύριοι, ο Καπνός και το τσιγάρο τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας βάλλεται από παντού.   Η ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η τάση προς την απελευθεροποίηση της αγοράς, είχε τραγικές συνέπειες για τους κλάδους στη χώρα μας που ασχολούνταν και ασχολούνται με τον καπνό και το τσιγάρο. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί η καπνοκαλλιέργεια στη χώρα μας, που ήταν παραδοσιακά καπνοπαραγωγική. Λόγω της ασκούμενης πολιτικής, σειρά είχαν οι Ελληνικές καπν/νίες οι οποίες και αυτές τείνουν να εκλείψουν.

  Για ένα να είμαστε σίγουροι, πως με την συνέχιση της ίδιας πολιτικής, σειρά θα έχουν τα λιανικά σημεία πώλησης, όταν το κέρδος ολοένα και συρρικνώνεται. Έχουμε πολλά παραδείγματα όπου πολλά περίπτερα εγκαταλείφθηκαν ή έκλεισαν, και ο λόγος είναι το ολοένα αυξανόμενος κόστος λειτουργίας σε αντίθεση με τα κέρδη.

  Όπως καταλαβαίνετε είναι αδύνατον να συνεχιστεί η ίδια πολιτική.

 Θα πρέπει λοιπόν να βρεθεί λύση από κοινού, μιας και αυτό-επικαλούμαστε πως είμαστε συνεργάτες.

  Σας παραθέτω ως παράδειγμα μια μέση παραγγελία τσιγάρων όπου από την ανάλυσή της προκύπτουν τα παρακάτω σημαντικά στοιχεία.

  Αφού σας αναφέρω προηγουμένως, πως οι τιμές χρέωσης στο περίπτερο προκύπτουν από την άτυπη συμφωνία κυρίων 60,4 (καπν/νιας) προς 39,6% (πρατηρίου+περιπτερου) της αποφορολογημένης αξίας, σημειώνοντας βέβαια, πως αυτή η συμφωνία στην πορεία έχει καταστρατηγηθεί εις βάρος μας τις περισσότερες φορές πλην ελαχίστων περιπτώσεων.

  Στο παράδειγμά μας η ημερήσια παραγγελία είναι της τάξεως των 1.160 euro, περιέχοντας σχεδόν όλες τις διαβαθμίσεις λιανικών τιμών ώστε να είναι αντικειμενική.

  Συγκρίνοντας την ίδια παραγγελία με τιμές χρέωσης με το παλιό σταθερό 9,1% , προκύπτει πως χάνουμε σε κάθε τέτοια παραγγελία 29 euro. Αν την αναγάγουμε σε ετήσια βάση αποδεικνύετε περίτρανα πως χάνουμε 7.257 euro. Ετησίως.

  Πέραν της αισθητής μείωσης των κερδών του περιπτέρου κατά 7.257,80 ετησίως ή κατά 2,6%, αξίζει να σημειώσουμε δυσανάλογη αύξηση της φορολογίας μας σε σχέση με τα κέρδη μας, μιας και φορολογούμαστε επί του τζίρου ο οποίος έχει αυξηθεί κατά 410% λόγω της αύξησης των τιμών στα τσιγάρα από το 1993 μέχρι και σήμερα.

  Αν στα παραπάνω συνυπολογίσουμε και την λεγόμενη περαίωση, τότε εύκολα καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα πως τα κέρδη μας όχι μόνο μειώνονται, αλλά εξανεμίζονται.

  Μα θα μου πει κάποιος πως είχαμε μείωση του συντελεστή φορολόγησης. Ναι. Είχαμε μείωση του συντελεστή φορολόγησης όπου στο παράδειγμα της παραγγελίας που σας αναφέρω, προκύπτει πως έχουμε μείωση του φορολογητέου εισοδήματος κατά 18,18%,σε αντίθεση όμως με την αύξηση του τζίρου μας και κατά συνέπεια του φορολογητέου εισοδήματός μας, από το 1993 μέχρι σήμερα, λόγω της αύξησης των τιμών στα τσιγάρα, κατά 410% . οπότε η μείωση του συντελεστή φορολόγησης μας δεν ήταν παρά μια “ασπιρίνη” στο πρόβλημά μας και τα προβλήματα δεν λύνονται με ασπιρίνες.

  Επιπλέον όλων των παραπάνω, θα πρέπει να επισημάνουμε τη δεινή θέση που βρίσκεται ο περιπτεράς, όταν είναι αναγκασμένος να υποστεί την όποια χονδρική τιμή αλλά και την λιανική. Αξίζει να σημειώσουμε πως οι καπν/νίες πιέζονται μόνο από την αύξηση του φόρου, αλλά έχουν την δυνατότητα να ελιχθούν δια της λιανικής τιμής, αφού βεβαίως συνεκτιμηθεί και ο μεταξύ τους ανταγωνισμός.

  Οι πρατηριούχοι ως ενδιάμεσοι, κρατούν όλα αυτά τα χρόνια το σταθερό τους ποσοστό στις περισσότερες των περιπτώσεων, και έχουμε πολλά παραδείγματα και προς τα πάνω και προς τα κάτω.

  Οι μόνοι που είμαστε εγκλωβισμένοι είμαστε εμείς. Και είμαστε εγκλωβισμένοι τόσο στην χονδρική, όσο και στην λιανική, τόσο στις ενδεχόμενες ορέξεις των καπν/νιών, όσο και των πρατηριούχων, αλλά ακόμη χειρότερα τα τελευταία χρόνια εγκλωβιστήκαμε ακόμη περισσότερο στον σκληρό ανταγωνισμό μεταξύ των καπν/νιών για το ποιος θα πουλήσει φθηνότερα, με άμεσες και ισοπεδωτικές επιπτώσεις στον περιπτερά. Γιατί θα πρέπει ο περιπτεράς να είναι το μεγαλύτερο θύμα στην προκειμένη περίπτωση;

  Για να δοθεί λύση θα πρέπει να απεγκλωβιστούμε από αυτή την συμπίεση της χονδρικής προς την λιανική. Διαφορετικά είμαστε καταδικασμένοι να έχουμε την τύχη των καπνοπαραγωγών μας, και ιδιαίτερα μετά την σημερινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. με την οποία θα εξαναγκαστούν οι λιανικές τιμές των τσιγάρων στην χώρα μας να φτάσουν στα επίπεδα των σκανδιναβικών χωρών.

  Τότε, ο ανταγωνισμός μεταξύ των καπν/νιών θα είναι ακόμη μεγαλύτερος, όταν θα θέλουν να διατηρήσουν τις πωλήσεις τους ή να έχουν τις λιγότερες δυνατές απώλειες, συμπιέζοντας ακόμη περισσότερο την λιανική προς τα κάτω, μιας και η αγοραστική δύναμη του καπνιστή στην χώρα μας δεν θα είναι ανάλογη των σκανδιναβικών χωρών.

  Τελειώνοντας, και με βάση τα παραπάνω αδιάψευστα στοιχεία που έχουν αναδειχθεί, θα ήθελα να προτείνω και μια λύση για των απεγκλωβισμό του περιπτερά από θύμα του ανταγωνισμού μεταξύ των καπν/νιών, ο οποίος προανέφερα θα ενταθεί.

  Με απλά λόγια, ανεξάρτητα από την λιανική τιμή πώλησης τσιγάρων, ο περιπτεράς θα κερδίζει ένα σεβαστό και απαραίτητο κέρδος για την επιβίωσή του, αφήνοντας των ανταγωνισμό μεταξύ των καπν/νιών εφόσον τον θέλουν και όχι αυτός να γίνεται στην πλάτη του.

  Η πρότασή μας έχει ως εξής:

  Η τιμή χρέωσης στο σημείο λιανικής, θα προκύπτει με τον παρακάτω μαθηματικό τύπο, ο οποίος θα έχει ένα πάγιο στοιχείο και ένα αναλογικό.

 

Τιμή αγοράς περιπτέρου = (Ο εκάστοτε φόρος ανά πακέτο Χ 9%) + (2% Χ Π.Ζ.Τ.).

  Εφαρμόζοντας τον συγκεκριμένο τύπο στο παραπάνω παράδειγμα της παραγγελίας μας, παρατηρούμε τα παρακάτω:

1. Και κυριότερων, δεν μας “ενδιαφέρει” η λιανική τιμή πώλησης των τσιγάρων, όσο φθηνά και αν είναι, όταν θα παραμένει το ελάχιστο μπλαφόν φόρου, απ’ όπου θα προκύπτει το κέρδος του περιπτερά.

2. Το δραχμικό και παράλληλα το ποσοστιαίο κέρδος του περιπτερά στα φθηνά τσιγάρα, θα είναι σχετικά ανάλογο των ακριβότερων.

3. Στα ακριβότερα τσιγάρα επέρχεται σχετική μείωση των ποσοστών του περιπτέρου.

4. Επέρχεται σχετική ισορροπία στα ποσοστά μας, κλείνοντας το άνοιγμα της ψαλίδας που έχουμε σήμερα από τα ακριβά σε σχέση με τα φθηνά τσιγάρα.

5. Δεν μας αφορά αλλά ούτε και μας ακουμπά ο ανταγωνισμός των καπν/νιών και δεν θα έχουμε λόγω για διάκριση των σημάτων ως προς την προβολή τους αλλά και την προώθησή τους.

6. ΚΑΙ ΚΥΡΙΌΤΕΡΩΝ, ΘΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ.»