Η τώρα η ποτέ.

Αξιότιμοι συνάδελφοι,

Μετά τις απανωτές αυξήσεις της φορολογίας των καπνικών προϊόντων, αλλά και με ότι προηγήθηκε τα δύο τελευταία χρόνια με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των λιανοπωλητών, τα όποια οφέλη προέκυψαν έσπευσαν οι εταιρείες να καρπωθούν τη “μερίδα του λέοντος” αφήνοντας τα “ψίχουλα” για τους λιανοπωλητές.

Παρά του ότι το ποσοστό κερδοφορίας των εταιρειών, για το έτος 2009 είχε διαμορφωθεί σε ποσοστά κάτω του 60,4% επί της αποφορολογημένης αξίας,  μετά τη σχετική μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης, σπεύσανε να ανεβάσουν την κερδοφορία τους στο 60,4%, γνωρίζοντας πολύ καλά πως οι λιανοπωλητές ψυχορραγούσαν οικονομικά.

Παρά τη μείωση του Ε.Φ.Κ., κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, χάριν της αγωνιστικής δράσης των λιανοπωλητών, οι νέες χρεώσεις και λιανικές τιμές, έφτασαν στα ράφια μας μετά από πολύ μακρύ χρονικό διάστημα, επικαλούμενοι τα μεγάλα αποθέματα που είχανε με προηγούμενη φορολόγηση.

Σήμερα, μετά την αύξηση του ελαχίστου φόρου, όχι μόνο αποθέματα δεν υπήρχαν, αλλά χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωσή μας, σπεύσανε να χρεώσουν με τη νέα φορολογία χωρίς να προβούν στην επιβαλλόμενη από τη φορολογία ανατίμηση.  Ακόμη και σε όποια σήματα ανατιμήσανε, η ανατίμηση είναι τέτοια που καθηλώνει το αξιακό κέρδος των λιανοπωλητών, σε αντίθεση με το δικό τους αλλά και των πρατηριούχων!!!

Το επιβαλλόμενο από τις εταιρείες και υπό διαμόρφωση περιθώριο κέρδος μας, πέραν από εξευτελιστικό, είναι σίγουρα και μη βιώσιμο, οδηγώντας και τα εναπομείναντα σημεία λιανικής σε βέβαιο “οικονομικό θάνατο”.

  Κατόπιν αυτών και όταν η πολιτεία είναι παντελώς αδιάφορη, για την οικονομική μας επιβίωση, είμαστε αναγκασμένοι να προτείνουμε και να διεκδικήσουμε συγκεκριμένες αλλαγές στην ισχύουσα τιμολογιακή πολιτική, ή να επιλέξουμε τα σήματα τα οποία θα εμπορευόμαστε.

Γι’ αυτό προτείνω:

·        Την διαμόρφωση του ποσοστού κερδοφορίας των εταιρειών επί της αποφορολογημένης αξίας στο 55% - 57%, όταν έχουν τη δυνατότητα της στοχευόμενης αξιακής κερδοφορίας τους, με την διαμόρφωση της λιανικής τιμής.

·        Τον υπολογισμό της κερδοφορίας μας ανά φορολογική μονάδα ή ανά τεμάχιο τσιγάρου, μην αντέχοντας να πριμοδοτούμε άλλο από την κερδοφορία μας, την έκδοση πακέτων με παραπάνω από 20 τσιγάρα.

Συνάδελφοι, είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε όταν η πώληση των τσιγάρων με την σημερινή τιμολογιακή πολιτική είναι ασύμφορη.

Τα διλήμματα του τύπου πως θα πάνε τα τσιγάρα σε άλλα μαγαζιά, είναι γελοία, όταν το ποσοστό είναι τέτοιο που κανείς σοβαρός επαγγελματίας δεν θα επένδυε στην πώληση τσιγάρων. Οι εταιρείες έχουν βρει εμάς τα κ…. και κάνουν τη δουλεία τους. Είναι καιρός αν εμείς που απομείναμε, θέλουμε να υπάρχουμε και αύριο, να πάρουμε πρωτοβουλίες διεκδίκησης.

Διλήμματα του τύπου μα θα πουλάει ο δίπλα κ.λ.π. μας καθηλώνουν στην απραξία δεχόμενοι αμαχητί τις όποιες τιμολογιακές πολιτικές των εταιρειών. Είμαστε υποχρεωμένοι να πείσουμε ακόμη και τον τελευταίο συνάδελφο, να πετάξει έξω από το μαγαζί του τα προϊόντα εκείνα που τον οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία και στο κλείσιμο του μαγαζιού του.

Η στιγμή είναι η πλέον κατάλληλη, όταν σχεδόν όλα τα Σωματεία της επαρχίας  συμφωνούν.

Η Πάτρα είδη έχει ξεκινήσει.

Η Κρήτη είναι σύμφωνη.

Η Θεσσαλονίκη κινείτε προς αυτή την κατεύθυνση και αποφασίζει την Πέμπτη μετά από συνέλευση του κλάδου.

Ακολουθούν δυο πίνακες:

Ο πρώτος πίνακας αποτυπώνει την εξευτελιστική κερδοφορία μας με τη σημερινή τιμολογιακή πολιτική, μετά την αύξηση του ελαχίστου φόρου, με ανύπαρκτο κέρδος στα φθηνά αλλά και στα πακέτα άνω των 20 τσιγάρων ανά πακέτο.

Ο δεύτερος πίνακας αποτυπώνει την κερδοφορία μας με διεκδίκηση από τις εταιρείες με 57% και υπολογισμό της κερδοφορίας μας ανά φορολογική μονάδα.