Μήπως η “ΕΝΟΤΗΤΑ” πρέπει να πάρει σάρκα και οστά;

Ο ξεπεσμός στην κοινωνία μας, αλλά κυρίως στον μικρόκοσμο του κλάδου μας, δεν έχει προηγούμενο.

Μια κοινωνία ανήμπορη να αντιδράσει παρά του ότι βλέπει να “αργοπεθαίνει” επαγγελματικά, οικονομικά, κοινωνικά κ.λ.π., δεχόμενη τις  κάθε είδους εξελίξεις, λες και αφορούν την ίδια, αλλά κάποιον άλλο κόσμο!!!

Έτσι και κλάδος των λιανοπωλητών, ως μέρος και μικρόκοσμος της ίδιας κοινωνίας, “τρώει το ένα χαστούκι πίσω από το άλλο”, και αντίδραση, έστω για την αντίδραση, ΚΑΜΙΑ.

Δυστυχώς, όπως καθημερινά αποδεικνύεται, έχουμε μάθει ως λαός να σκεφτόμαστε για το εγώ μας και όχι για το εμείς. «Εγώ να βολευτώ κα ας κουρεύονται οι άλλοι.» «να πάρω BMW, γιατί πείρε και ο συγχωριανός μου» «θα απεργήσω αν απεργήσει και διπλανός μου» κ.λ.π.

Σήμερα δυστυχώς, ζούμε το αποτέλεσμα του τρόπου σκέψης και των αντίστοιχων πράξεών μας.

Πολλοί από τους συναδέλφους, νομίζοντας πως είχαν γίνει επιχειρηματίες, αγνοούσαν προκλητικά την ύπαρξη του Σωματείου, αλλά, π.χ. όταν έφτανε το πρόστιμο του Δήμου, έτρεχαν στον πρόεδρο, όχι για να στηρίξουν το Σωματείο, αλλά για διαμεσολάβηση του προέδρου και τη μείωση του προστίμου. Πολλά τέτοια παραδείγματα. Στο Δήμο Αθηναίων, που το χαράτσι για την κατάληψη πεζοδρομίου ήταν τεράστιο, (2,200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, πολλοί το πλήρωναν αναίτια, ώστε οι του Δήμου να ισοσκελίσουν τα έσοδα από τους “δικούς” τους πους δεν πλήρωναν καθόλου!!!

Ποιοι ήταν οι δικοί τους; Μα φυσικά οι αυλικοί του Σωματείου που έκανε τα στραβά μάτια στην φορομπηχτική πολιτική του Δήμου Αθηναίων.

Πολλοί από τους αυλικούς, στη συνέχεια έκαναν και μπίζνες με αγοραπωλησίες περιπτέρων. Λάδωναν τον ανάπηρο για να βγάλει τον ενοικιαστή από το μίσθιο, τάζοντας του μεγαλύτερο ενοίκιο και καλύτερη ποιο αποδοτική θέση του περιπτέρου, όταν είχαν τα κονέ, σε Δήμους και Νομαρχία.

Αυτοί είμαστε!!!

Αν κάποια στιγμή βρεθεί κάποιος που πραγματικά θέλει να παράγει έργο σε κλαδικό επίπεδο, είναι δύσκολο να γίνει πιστευτός, όταν θα τον θεωρήσουν γραφικό, κουμουνιστή, τα παίρνει και πάει λέγοντας.

Σήμερα κάποιοι επιτήδειοι, γνωρίζοντας όλα τα παραπάνω και την αδιαφορία, τον οχαδερφισμό, την ημιμάθεια της πλειοψηφίας των συναδέλφων, θέλουν να το παίξουν μπροστάρηδες για ίδιον όφελος!!!

Μην αναφερθώ σε συγκεκριμένα πρόσωπα, άλλωστε εύκολα μπορεί κανείς να τα διακρίνει στην καθημερινότητα και στο διαδίκτυο. Ούτε μια αντίσταση στην επιθετική πολιτική που δεχόμαστε από παντού ως κλάδος, θεσμική, οικονομική, κλαδική, επαγγελματική, πόσο μάλλον να παρουσιάσουν πρόταση.

Ορισμένοι από “επαναστάτες” και μπροστάρηδες στη “μάχη” εν μια νυχτί  μετατράπηκαν σε απλούς αγγελιοφόρους ειδήσεων!!!

Άλλοι από υποτιθέμενους μπροστάρηδες, παρασκηνιακά ανταμείφτηκαν για τις υπηρεσίες τους με εμπόριο διαφόρων προϊόντων!!!

Πρόσφατα στο διαδίκτυο έκανα ανοιχτά μια πρόταση: «Να μαζευτούμε οι ανά την Ελλάδα ασχολούμενοι με τα κοινά του κλάδου σε μια σύσκεψη και να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες θέσεις, προτάσεις, στρατηγική και να αντιδράσει σύσσωμος ο κλάδος»  πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, καμία ανταπόκριση των αυτοαποκαλούμενων μπροστάρηδων!!!

Και ερωτώ;

Γιατί αυτοί οι μπροστάρηδες δεν κάνουν μια πρόταση αντίδρασης, διεκδίκησης, στην επιθετική πολιτική εταιρείας καπνικών προϊόντων, όταν γνωρίζουν πολύ καλά πως ως συνέπεια της μη αντίδρασης θα ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες εταιρείες;

Επειδή τα συμφέροντα πολλά και τεράστια, μήπως είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία;

Μήπως επί τούτου αποπροσανατολίζουν τους συναδέλφους;

Μήπως είναι καιρός ο υγιείς κλάδος να αντιδράσει έστω και τώρα, απομονώνοντας τους “φελλούς” οι οποίοι επιπλέουν;

Μήπως η “ΕΝΟΤΗΤΑ” πρέπει να πάρει σάρκα και οστά;

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ.