Εμείς εσαεί θα αποτελούμε την εξαίρεση στον κανόνα;

Ο κλάδος μας, είναι από τους ελάχιστους για να μην πω ο μοναδικός, ο οποίος αποτελεί εξαίρεση στους σύγχρονους κανόνες της ελεύθερης αγοράς, σε πολλά από τα προϊόντα τα οποία εμπορευόμαστε. (βλέπε τσιγάρα, εισιτήρια αστικών συγκοινωνιών, καρτών στάθμευσης, καρτών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, έντυπος ημερήσιος και μηνιαίος Τύπος κ.λ.π.)

Παραμένουμε σε απαρχαιωμένες πρακτικές άσκησης της εμπορικής μας δραστηριότητας, επειδή δεν γνωρίζουμε όσο θα έπρεπε, να μην πω σχεδόν καθόλου, τους σύγχρονους κανόνες λειτουργίας της αγοράς, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας, ομαδικό πνεύμα συνεργασίας, κ.λ.π.. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εκμετάλλευσή μας από τις εταιρείες και χονδρεμπόρους ως προς τους όρους και την κερδοφορία μας από την πώληση των προϊόντων τους. Εταιρείες που μέσα από τα περίπτερα γιγαντώθηκαν, σήμερα προωθούν τα προϊόντα τους με δύο μέτρα και σταθμά. Στα περίπτερα με υψηλές τιμές χρέωσης και μετρητής και σε άλλα καταστήματα επί πιστώσει και με τιμές κατά πολύ μικρότερες. Καθημερινά και ολοένα και περισσότερα προϊόντα μας συμφέρει να τα αγοράζουμε (οικονομικώς) από άλλα καταστήματα απ’ ότι από την “μαμά εταιρεία”!!!

Αυτά ως εισαγωγή και πάμε στο επίκαιρο και επίμαχο θέμα, τις κάρτες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας.

Οι κάρτες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, όπως και πολλά άλλα προϊόντα, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΗΜΗΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ. Εάν ήταν διατιμημένα θα έπρεπε να ήταν στα υπό καθεστώς ελεγχόμενων ειδών, με σχετική διάταξη.

Από το 1992 και μετά, επήλθε γενική απελευθέρωση των τιμών, που ήταν απόρροια της επιτακτικής ανάγκης εναρμόνισης της οικονομίας της ελληνικής αγοράς προς τις αντίστοιχες οικονομίες των άλλων Κρατών-Μελών της Ε.Ε., πλην ελαχίστων προϊόντων όπως τα φάρμακα τα οποία μέχρι και σήμερα παραμένουν στα ελεγχόμενα είδη ως προς τις τιμές τους.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πιο πρόσφατη διατίμηση θεσπίστηκε το 2005 με αγορανομική διάταξη από τον τότε υφυπουργό Ανάπτυξης κ. Ι. Παπαθανασίου, ύστερα από καταγγελίες καταναλωτών, ως προς τις τιμές στα εμφιαλωμένα νερά και αναψυκτικά, στις περιπτώσεις που δεν μπορούσε να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός (δεν υπήρχε εναλλακτικό σημείο πώλησης) ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση, μετά από την άσκηση προσφυγής στη δικαιοσύνης των θιγομένων και αυτή καταργήθηκε. Περιγραφή της απόφασης στον ακόλουθο σύνδεσμο:  http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=226467

Παρακάτω σας παραθέτω αποσπάσματα εγγράφου του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ Γ. Γ. ΕΜΠΟΡΙΟΥ-Γ.Γ. ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

«Από το 1992 και μετά, σύμφωνα με την Α.Δ. 16/92, οι τιμές πώλησης στο σύνολο σχεδόν των τροφίμων και ποτών διαμορφώνονται ελεύθερα, με βάση την προσφορά, ζήτηση και τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού, σε όλα τα στάδια εμπορίας τους (βιομηχανία, βιοτεχνία, εισαγωγέας, χονδρέμπορος, λιανοπωλητής), με μόνη εξαίρεση τα οπωρολαχανικά, και τις παιδικές τροφές, των οποίων οι τιμές τελούν ακόμα υπό το καθεστώς των ελεγχομένων ειδών.

Η απελευθέρωση των τιμών ήταν απόρροια της επιτακτικής ανάγκης εναρμόνισης της οικονομίας της ελληνικής αγοράς προς τις αντίστοιχες οικονομίες των άλλων Κρατών-Μελών της Ε.Ε., αφ’ ενός μεν γιατί κάτι τέτοιο επιτάσσει η συνθήκη ένταξης της χώρας μας στην Ε.Ε. και αφετέρου γιατί με την απελευθέρωση αυτή διασφαλίσθηκε η οικονομική επιβίωση των ελληνικών επιχειρήσεων απέναντι στις ιδιαιτέρως ανταγωνιστικές συνθήκες στην Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Αγορά, αλλά και για να δοθούν κίνητρα στις επιχειρήσεις αυτές να δραστηριοποιηθούν και ανταγωνιστικά μεταξύ τους, προς όφελος των ιδίων και του καταναλωτικού κοινού.

Αποτέλεσμα πλέον της απελευθερωμένης αγοράς οι εκάστοτε κρατούσες συνθήκες, πολλές φορές στο πλαίσιο του υγιούς ανταγωνισμού, εκ των πραγμάτων επηρεάζουν τις τιμές (π.χ. με χαμηλή προσφορά –υψηλή ζήτηση èάνοδος τιμών, με υψηλή προσφορά -χαμηλή ζήτηση èμείωση τιμών).»

«Ο αγορανομικός έλεγχος ως προς την κανονικότητα ή μη των τιμών, υπό την στενή του έννοια, διενεργείται μόνο στις τιμές των οπωρολαχανικών και παιδικών τροφών, επειδή τα είδη αυτά, όπως προαναφέρεται, υπάγονται στην κατηγορία «των ελεγχομένων ειδών».

Κατόπιν των παραπάνω αλλά και πολλών άλλων επιχειρημάτων που θα μπορούσα να αναπτύξω, σχεδόν κανένα από τα προϊόντα που εμπορευόμαστε δεν είναι σε διατίμηση, πλην των καπνοβιομηχανικών προϊόντων, που είναι μια στρέβλωση στους κανόνες της ελεύθερης αγοράς σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Ακόμη και στα τσιγάρα θα μπορούσαμε να εξετάσουμε το παράδειγμα νυχτερινού μπαρ στην Κύπρο, όπου πούλαγε τσιγάρα με πολύ μεγαλύτερη τιμή από την προβλεπόμενη με τον εξής τρόπο: αφαιρούσε την ζελατίνα από το πακέτο και ανοίγοντας το «σερβίριζε» σε πιατελάκι, χρεώνοντας την επιπλέον τιμή ως παροχή υπηρεσίας!!!

Κατά συνέπεια των παραπάνω και όχι μόνο, οι κάρτες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας δεν είναι διατιμημένα προϊόντα και απλά φέρουν την ένδειξη της αξίας, αφενός για τον προσδιορισμό της κάρτας και της αξίας της  εμπορικής συναλλαγής και αφετέρου για την εσωτερική απόδοση του Φ.Π.Α. και την φορολόγηση των εταιρειών. Σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει καμία σχετική διάταξη που να τις εντάσσει στα διατιμημένα προϊόντα. Όποιος την έχει ας μας την προσκομίσει!!!

Ως προς την τιμολόγηση, σχετικές είναι:

·         1030387/180/0015/ΠΟΛ.1056/12.3.2008

·         ΠΟΛ 1067/2010

·         ΠΟΛ 1068/2010

Από τις παραπάνω ΠΟΛ και με την ένταξή μας στα Β’ κατηγορίας βιβλία του Κ.Β.Σ., προκύπτει πως οι κάρτες στάθμευσης, κάρτες σταθερής και κινητής τηλεφωνίας πωλούνται με την έκδοση παραστατικού Απόδειξη Παροχής Υπηρεσιών.

Από την έκδοση της  ΠΟΛ. 1004/4-1-2013: Παροχή οδηγιών για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 της υποπαραγράφου Ε1 της παραγράφου Ε του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 (ΦΕΚ Α' 222) περί του «Κώδικα Φορολογικής Απεικόνισης Συναλλαγών» Παύουν να ισχύουν τα παραπάνω (ΠΟΛ 1056/2008, ΠΟΛ 1067/2010 και ΠΟΛ 1068/2010.

(ΠΟΛ1004/2013 μπορείτε να την δείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο: http://www.forin.gr/articles/article/7730/pol-1004-4-1-2013-paroxh-odhgiwn-gia-thn-efarmogh-twn-diataksewn-ths-paragrafou-1-ths-upoparagrafou-e1-ths-paragrafou-e-tou-arthrou-prwtou-tou-n-4093-2012-fek-a-222-peri-tou-%25c2%25abkwdika-forolog

 

«Κατηγορίες υπόχρεων απεικόνισης συναλλαγών που με τις προηγούμενες διατάξεις είχαν ειδική ένταξη στη Β' κατηγορία βιβλίων και από 1/1/2013 εντάσσονται σε κατηγορία βιβλίων με τις γενικές διατάξεις.

Από 1/1/2013 παύουν να έχουν ειδική ένταξη στη Β' κατηγορία βιβλίων και εντάσσονται πλέον σε κατηγορία βιβλίων με τις γενικές διατάξεις της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου, δηλαδή με βάση τα ακαθάριστα έσοδά τους κατά την προηγούμενη διαχειριστική τους περίοδο, οι παρακάτω κατηγορίες υπόχρεων απεικόνισης συναλλαγών :

- ο εκμεταλλευτής περιπτέρου

- ο πωλητής οπωρολαχανικών, νωπών αλιευμάτων και λοιπών αγροτικών προϊόντων αποκλειστικά στις κινητές λαϊκές αγορές ή πλανοδίως

- ο εκμεταλλευτής κινητής καντίνας»

Επίσης με την ΠΟΛ 1004/4-1-2013 και σύμφωνα με την ανάλυση –ερμηνεία του κ. Δημήτριου Παρ. Σταματόπουλου Διδάκτορα Παντείου Πανεπιστημίου και επ. Γενικού Δ/ντή Φορολογίας του Υπ. Οικονομικών, προβλέπονται:

·        «Άρθρο 1. ΕΝΝΟΙΕΣ. 204.Έννοια παροχής υπηρεσιών.

Παροχή υπηρεσίας θεωρείται κάθε πράξη που δεν είναι παράδοση αγαθών, όπως οριοθετείται από τις διατάξεις του ΦΠΑ (άρθρο 8 Ν.2859/2000), οι οποίες όπως είναι γνωστό είναι πανευρωπαϊκές, σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ. Παροχή υπηρεσίας θεωρείται η προσφορά άυλων αγαθών, η παραχώρηση της χρήσης υλικών αγαθών, η προσφορά πνευματικών αγαθών, η μεταβίβαση δικαιωμάτων, η ανοχή μια πράξης ή κατάστασης, η επισκευή, η επιδιόρθωση, η συντήρηση, ή η τοποθέτηση αγαθών με αντάλλαγμα.

Ειδικότερα παροχή υπηρεσία θεωρείται και:

-Η μεταβίβαση ή η παραχώρηση της χρήσης ενός άυλου ή υλικού αγαθού.

-Παράλειψη ή ανοχή μιας πράξης ή κατάστασης.

-Η παράδοση άυλων αγαθών μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας χωρίς την ενσωμάτωση της σε υλικό αγαθό…

 

 

 

·        Άρθρο 7. Αποδείξεις Λιανικών Συναλλαγών

Με τις διατάξεις του άρθρου αυτού, καθιερώνεται ο ενιαίος τίτλος «Αποδείξεις λιανικών συναλλαγών» για τα φορολογικά στοιχεία που εκδίδονται για τις πωλήσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών στο κοινό (φυσικά πρόσωπα) και ειδικότερα:

Παράγραφος 1.

Περιπτώσεις έκδοσης αποδείξεων λιανικών συναλλαγών.

Με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής, οριοθετούνται οι περιπτώσεις που εκδίδεται απόδειξη λιανικής από τους υπόχρεους του Κ.Φ.Α.Σ., ήτοι στις περιπτώσεις που είτε πωλούνται αγαθά για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό τρίτου, είτε παρέχονται υπηρεσίες, σε φυσικά πρόσωπα (κοινό) για την ικανοποίηση ατομικών ή οικογενειακών αναγκών ή σε μέλη προμηθευτικού συνεταιρισμού με βάση διατακτικές του, καθώς επίσης και στην περίπτωση αλλαγής λιανικώς πωληθέντων αγαθών.

 

·        Άρθρο 6 παρ. 56. Πώληση καρτών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας με τις νέες διατάξεις δεν υπάρχει πλέον η ειδική ρύθμιση του άρθρου 3&2δ’ του ΚΒΣ που είχε οριστεί ότι θεωρείται ως παροχή υπηρεσίας η πώληση καρτών κινητής τηλεφωνίας και η διάθεση ηλεκτρομαγνητικών ή άλλων μέσων στα οποία ενσωματώνεται το δικαίωμα λήψης υπηρεσιών. Με τις νέες διατάξεις του ΚΦΑΣ αφού δεν υπάρχει πλέον ειδική ρύθμιση, πρέπει να εκδίδεται στοιχείο σύμφωνα με την εμπορική πραγματικότητα, δηλαδή για την πώληση καρτών κινητής τηλεφωνίας θα εκδίδεται τιμολόγιο πώλησης και για τη διακίνηση αυτών δελτίο αποστολής. Εάν δεν διακινούνται υλικές κάρτες αλλά παραδίδονται κωδικοί ή παραδίδονται ηλεκτρονικά τότε δεν απαιτείται η έκδοση δελτίου αποστολής.

Όταν  παραδίδονται από τους λιανοπωλητές σε ιδιώτες εκδίδονται αποδείξεις λιανικής.

Στις κάρτες κινητής τηλεφωνίας, υπηρεσία παρέχει η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας προς τον τελικό χρήστη του τηλεφώνου, όλοι οι ενδιάμεσοι αγοράζουν και πουλάνε ένα αγαθό ως έχει, δηλαδή ο ορισμός του εμπορεύματος και το γεγονός ότι αυτό έχει ένα ενσωματωμένο δικαίωμα, δεν αναιρεί γεγονός ότι είναι εμπόρευμα.

Σημειώνουμε ότι οι διατάξεις του ΦΠΑ (άρθρο19 &9 Ν.2859/2000) ορίζουν ότι ο ΦΠΑ για τις κάρτες τηλεπικοινωνιών αποδίδεται στο σύνολο(τιμή λιανικής) από την επιχείρηση παροχής υπηρεσιών αυτών (Cosmote, Vodafone. Wind κ.λ.π). Οι ενδιάμεσοι μεταπωλητές εξαιρούνται από τις διατάξεις ΦΠΑ.»  

 

 

Ακόμη και με την τελευταία ΠΟΛ 1004/2013 ως προς τα εκδιδόμενα παραστατικά, δεν μας στερεί το δικαίωμα να τιμολογήσουμε ελεύθερα το εμπόρευμα μας, όπως πλέον ορίζεται!!!

Απεναντίας μας διευκολύνει ως προς την επιχειρηματολογία μας, πως η φερόμενη λιανική τιμή είναι για την εσωτερική απόδοση του ΦΠΑ.

Είτε μέχρι πρότινος με απόδειξη παροχής υπηρεσιών, είτε πλέων με την γενική απόδειξη λιανικής πώλησης μπορούμε ελεύθερα να διαμορφώσουμε το προσδοκώμενο κέρδος μας, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΙΜΗΜΕΝΟ ΠΡΟΪΟΝ.

Απλά στην επιπλέον χρέωση θα πρέπει να αποδοθεί ο ΦΠΑ σύμφωνα με τον τρόπο που ανέλυσα σε προηγούμενο άρθρο μου, με τη διαφορά πως το παραστατικό θα αναφέρεται ως απόδειξη λιανικής πώλησης και όχι παροχής υπηρεσιών.

Στην ουσία πέραν της αλλαγής στο παραστατικό, δεν αλλάζει τίποτα.

Άλλωστε, α) σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές του άρθρου 5 που καθιερώνουν το δικαίωμα ελεύθερης συμμετοχής στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, β) την απελευθέρωση των τιμών σύμφωνα με την συνθήκη ένταξης στις χώρες της ΕΕ. γ) τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και της λειτουργίας του ανταγωνισμού,  εμείς εσαεί θα αποτελούμε την εξαίρεση στον κανόνα;

 

Ως προς τις φωνές εκείνες που κάνουν λόγω για επιβάρυνση του καταναλωτή κ.λ.π., έχω να αναφέρω τα παρακάτω:

1.      Δεν είδα να κόπτονται για όλα τα υπόλοιπα προϊόντα σοκολατοποιίας, καραμελοποιίας, σνακ, αναψυκτικών κ.λ.π. όπου στα σούπερ-μάρκετ πωλούνται στην μισή τιμή ή ακόμη και σε προσφορές των δύο ή και περισσότερων τεμαχίων σε τιμές εξευτελιστικές σε σχέση με τις τιμές που εμείς πουλάμε.

2.      Δεν είδα οι συνάδελφοι αυτοί να ανταγωνίζονται τις τιμές των σούπερ- μάρκετ ή αν θέλετε να μετακυλύουν στον καταναλωτή τις όποιες τυχόν εκπτώσεις λαμβάνουν.  

3.      Δεν είδα κα κινούνται προς κατευθύνσεις τέτοιες που να επιτυγχάνουν τιμές ανταγωνιστικές των σούπερ-μάρκετ. (ομαδικές αγορές)

4.      Δεν είδα συναδέλφους που αγοράζουν από υπεραγορές ή σούπερ-μάρκετ να μετακυλύουν τα ωφέλει στον καταναλωτή.

5.      Η απάθεια μας ως προς τα παραπάνω έμμεσα ή άμεσα δεν διώχνουν τον καταναλωτή του περιπτέρου προς άλλα σημεία πώλησης;

6.      Αλήθεια πέραν τις κριτικής έστω και καλοπροαίρετης ποιες είναι οι προτάσεις επί του θέματος;

7.      Μήπως οι εταιρείες καρτών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας δεν “ποντάρουν” στην φοβία μας αυτή (επιβάρυνση καταναλωτή) και την τελευταία δεκαετία συνεχώς συμπιέζουν την κερδοφορία μας. Οι παλιότεροι θα θυμούνται πως κάποτε το κέρδος μας στις κάρτες έφτανε το 17%!!!

8.      Δηλαδή θα μένουμε απλοί θεατές αλλά και ικανοποιημένοι ακόμη και όταν φτάσει στο 0,5% το κέρδος μας;  

9.      Το γεγονός ότι μετά την πρώτη εταιρεία που προβαίνει σε μειώσεις των ποσοστών μας, δεν ακολουθούν και οι υπόλοιπες στην ίδια τιμολογιακή πολιτική. Αυτό δεν σας λέει τίποτα ως προς το νομικό σκέλος;

10. Ο φόβος για το καταναλωτικό μας κοινό, νομίζεται πως δεν ενδιαφέρει και τις εταιρείες όπου είναι και δικό τους καταναλωτικό κοινό;

11. Μόνο και μόνο η κουβέντα που γίνεται τις τελευταίες μέρες για το επίμαχο θέμα, έχει θορυβήσει πάρα μα πάρα πολύ τις εταιρείες. Όταν όμως ακούν φωνές φοβίας αισθάνονται πως έχουν και “συμμάχους να τους συμπαρασταθούν” και να αποκαρδιώσουν την όποια προσπάθεια διεκδίκησης.

12. Το κυριότερο όλων, το οποίο φοβίζει τις εταιρείες και πράγματι είναι ένα σοβαρό θέμα, δεν το άκουσα από κανέναν και είναι: Αφήστε το σε άλλα φάση.

 

Μετά από όλα τα παραπάνω θέλω να πιστεύω πως σύσσωμος ο κλάδος θα πρέπει να αντιδράσει άμεσα με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο, με τι μια ή την άλλη πρόταση, γιατί σε διαφορετική περίπτωση είμαστε για …

Έπεται και συνέχεια, αλλά ωστόσο δεν άκουσα καμία πρόταση πέραν κριτικής από τους θεσμικούς!!!

Τι αντιπροτείνουν;

Έχουν ενημερώσει τα μέλη τους;

Θα επιδιώξουν άμεσα λύση και με ποια μορφή;

Αυτά προς το παρόν με πολλούς συναδελφικούς χαιρετισμούς ελπίζοντας και στους αγωνιστικούς!!!