Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟΥ

Για όλους τους αυτούς που κόπτονται για το αν έχω περίπτερο, θα ήθελα να τους γνωστοποιήσω τα ακόλουθα.

Πέραν της όποιας πολυετούς ενασχόλησης μου με τα κοινά του κλάδου και επειδή έχω μάθει στη ζωή μου να αγωνίζομαι με δικές μου δυνάμεις, μη “γλείφοντας κατουρημένες ποδιές”, κατά μια έννοια το πλήρωσα με το να χάσω την δουλειά μου προσωρινά, από συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στο χώρο των περιπτέρων, προβαίνοντας σε εξώσεις συναδέλφων.

Συμφέροντα τα οποία λίγο ως πολύ είναι γνωστά σε όλους μας, έχοντας πρόσβαση στην κρατική μηχανή και κυρίως στις κατά τόπους Νομαρχίες, όπου με άνομες ουσιαστικά πράξεις προβαίνουν σε εξώσεις συναδέλφων οι οποίοι τυγχάνουν να έχουν ένα καλό σημείο ή ταράζουν τα λιμνάζοντα νερά σε αυτό το βρώμικο σύστημα τους.

Ενώ αυτά τα συμφέροντα είναι γνωστά στην πλειοψηφία των παλαιοτέρων συναδέλφων και κυρίως σε αυτούς που βγαίνουν και το παίζουν όψιμα αγωνιστές και εκπροσωπούν η θέλουν να εκπροσωπήσουν μέρος του κλάδου, ουδέ ποτέ είχαν το θάρρος να καταγγείλουν αυτά τα συμφέροντα και πολλές φορές να ταυτίζονται με τις άνομες πράξεις τους για ίδιον όφελος!!!

Αυτά τα έχω καταγγείλει και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο και είναι καταγραμμένα στα πρακτικά.

Επειδή λοιπόν τάραζα τα νερά αυτών των συμφερόντων, κάποιοι θεώρησαν σωστό με τις γνωστές μεθόδους να με βγάλουν απ’ το περίπτερο και κατά συνέπεια από την ενασχόληση μου με τα κοινά του κλάδου. Έτσι από το Δεκέμβριο του 2008 και μετά από δικαστικές αποφάσεις αναγκάστηκα να φύγω απ’ το περίπτερο για να προβεί σε ιδιόχρηση ο ανάπηρος. Όπως ήταν αναμενόμενο για μένα, η ιδιόχρηση ήταν προσχηματική και έτσι άρχισε ο αγώνας μου για την επαναφορά μου στο περίπτερο. Ξεκίνησε ένας ανηλεής πόλεμος με παράγοντες, θεσμούς όπου πάντα προσέκρουα όταν με χίλιους τρόπους προσπαθούσαν να μην εφαρμόσουν τον νόμο.

Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, τουλάχιστον προς το παρόν, ωστόσο σήμερα 18-10-2010 για μένα και για τον κλάδο είναι μια μεγάλη μέρα, όταν δικαιώνεται ο διετής αγώνας μου και σήμερα είχαμε το πρώτο δεδικασμένο όταν ο δικαιούχος ανάπηρος έχασε την παραχωρηθείσα άδεια εκμετάλλευσης περιπτέρου και με παρουσία εισαγγελέα άνοιξαν, άδειασαν και σφράγισαν το περίπτερο, όταν ο δικαιούχος και ο κρυφός μισθωτής θεώρησαν σωστό να απουσιάζουν για να γλιτώσουν την σφράγιση του περιπτέρου. Δεν τους βγήκε!!!

Μετά απ’ όλα αυτά, ας βγει ένας να μου πει με το χέρι στην καρδιά πως δεν δικαιούμαι να ομιλώ για θέματα του κλάδου όταν δεν έχω περίπτερο, όταν κατά την δικιά μου εκτίμηση το έχασα υπερασπίζοντας τα συμφέροντα του κλάδου μη αποδεχόμενος τα βρώμικα παιχνίδια συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στο κλάδο μας.

Εντελώς συμπτωματικά να σας αναφέρω, πως οικείο πρόσωπο με τον εκμεταλλευτή του περιπτέρου (φερόμενο ως υπάλληλο του αναπήρου) συνυπογράφει στην υποτιθέμενη επιτροπή αγώνα της Αθήνας!!!

Παρακάτω σας παρουσιάζω και το σχετικό έγγραφο της Νομαρχίας για την ανάκληση αδείας του περιπτέρου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ

ΑΘΗΝΑ, ΑΤΤΙΚΗ, Greece