Παρατηρήσεις επί των προτάσεων Δούκα

Είναι μια εμπεριστατωμένη πρόταση, θίγοντας την καρδιά των προβλημάτων του κλάδου μας, αλλά…

Μετά από ενδελεχή ανάγνωση – μελέτη, όποιος ασχολείται με τα κοινά του κλάδου μας, μπορεί να αναγνώσει τα λάθη, τις σκοπιμότητες, παγίδες, οι οποίες διαφαίνονται.

Το θέμα πάντα είναι από ποια οπτική γωνία κανείς προσεγγίζει τα προβλήματα του κλάδου μας, αλλά κυρίως το τι επιδιώκει από τις προτεινόμενες λύσεις.

Παρατηρήσεις:  

·        Ενώ επικαλείται όλη τη νομοθεσία που διέπει τον κλάδο μας, επιμελώς αποκρύπτεται – απουσιάζει η περιβόητη 151/2013 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όταν προσδοκία όλων μας είναι ή αύξηση του εμπορικού μας κέρδους. Όταν  αυτό επιτευχθεί, είτε με την ανεξέλεγκτη αδειοδότηση σε πληθώρα μικροκαταστημάτων ομοειδές ή μή, είτε από τα σούπερ-μάρκετ, το ενδιαφέρων για πώληση καπνικών προϊόντων σίγουρα θα είναι αυξημένο. Ποια η διαφορά για τον περιπτερά; Όταν τα μίνι-μάρκετ και ιδιαίτερα οι «αλυσίδες» αυτών δύναται να είναι ανταγωνιστικότερα των περιπτέρων, και με κατά πολύ μικρότερο λειτουργικό κόστος για πολλούς λόγους που δεν είναι το παρόντος, ποιο το όφελος του περιπτερά; Άλλωστε αν δεχθούμε πως ξαναγυρνάμε στην επαναφορά του προνομιακού ευεργετήματος σε ευπαθείς ομάδες, για πιο ευεργέτημα θα μιλάμε του μίνι-μάρκετ-μανάβικου;   Μόνο η αυστηρή αδειοδότηση σε περίπτερα – καπνοπωλεία.

·   «Βάσει τελωνειακού κώδικα, η βιομηχανία ορίζει τη λιανική τιμή και κατά συνέπεια είναι σε θέση να ορίζει την προμήθεια του δικτύου (χονδρεμπόριο – λιανεμπόριο). Πρόκειται για επιβολή όρων συναλλαγής με νομοθετικό προνόμιο, το οποίο δικαιολογείται από την ανάγκη προσδιορισμού της φορολογητέας ύλης και τη διευκόλυνση συλλογής και απόδοσης του φόρου στο στάδιο της διάθεσης από την παραγωγή (βιομηχανία) στο χονδρεμπόριο».  Μπορεί ο γράφων να μας εξηγήσει με την παραπάνω παράγραφο τι εννοεί ή τι θέλει να περάσει; Δεν μπορώ να κατανοήσω το κατά πόσο συνάδει με την διεκδίκηση θεσμοθέτησης εμπορικού κέρδους!!!

·        «Εναλλακτικά, επίσης, προς το σύστημα της νομοθετικής κατοχύρωσης ελάχιστης προμήθειας για το λιανικό εμπόριο καπνού επί της οριζόμενης από την καπνοβιομηχανία τιμής (όπως εφαρμόζεται στην Ιταλία), μπορεί να εξεταστεί η νομοθέτηση ενός συστήματος καθορισμού της προμήθειας με κεντρικές συμφωνίες ανάμεσα σε εκάστη από τις καπνvοβιομηχανίες και τα σωματεία των λιανεμπόρων καπνού, με όρους είτε με άμεση και αναγκαστική ισχύ για όλα τα μέλη των παραπάνω σωματείων, είτε με συμβατική επενέργεια στα μέλη των παραπάνω σωματείων (σύμβαση υπέρ τρίτου). Ωστόσο, και σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να οριστούν κατάλληλα μέτρα διοικητικού καταναγκασμού και διαφάνειας για την εφαρμογή της παραπάνω διάταξης όμοια με αυτά του συστήματος της απευθείας νομοθετικής κατοχύρωσης ποσοστού προμηθείας».  Τι συμφωνία και με ποια εκπροσώπηση Σωματείων, όταν όλοι μας γνωρίζουμε … τι εννοεί ο γράφων, ξεχωριστή συμφωνία για κάθε Σωματείο; Γιατί το μπερδεύουμε τόσο πολύ, όταν λύση είναι μια και μοναδική, νομική κατοχύρωση κατώτερου εμπορικού κέρδους επί της λιανικής για τους λόγους που παραπάνω πολύ σωστά επικαλείται!!!    

·        «Τέλος, πρέπει να επανεξεταστεί η ΜΕΙΩΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ του παγίου και του αναλογικού στοιχείου του φόρου, με σκοπό τον εξορθολογισμό της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης, την αποκατάσταση μεγάλου εύρους τιμών και την αποσυμπίεση της αποφορολογημένης αξίας του προϊόντος, ώστε να προκύψει μέρισμα για την μικρή λιανική».   Μέρισμα για την μικρή λιανική προκύπτει και με τα σημερινά δεδομένα. Εξαρτάται που βάζει κανείς τον πήχη.

Αυτά τα ολίγα, αλλά ωστόσο, πιστεύω πως εστίασα και σχολίασα τα βασικά σημεία των προτάσεων, όπου είναι και η ουσία. Ας μην αναφερθώ σε υποδεέστερα όπως το προτεινόμενο κλειστού τύπου περιπτέρου το οποίο καλό μεν, αλλά θα δημιουργήσει περίπτερα πολλών ταχυτήτων, λόγω χωροταξικού προβλήματος.