Η ιστορία του περιπτέρου όπως το ξέρουμε όλοι στην Ελλάδα, ξεκινάει μετά από το 1912. Η πολιτεία θέλοντας να ανταμείψει και παράλληλα να δώσει λύση στο βιοποριστικό πρόβλημα των ανθρώπων εκείνων που πολέμησαν για την πατρίδα μας και έχασαν μέλη του σώματός τους, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, τους παραχώρησε το δικαίωμα εκμετάλλευσης περιπτέρου πουλώντας προϊόντα ευτελούς αξίας και καθημερινής χρήσης.
Ωστόσο η πολιτεία προνόησε, πως πολλοί από τους δικαιούχους αναπήρους, ενδεχομένως να μην μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι ίδιοι το περίπτερο που τους παραχωρήθηκε, λόγω αναπηρίας ή αγραμματοσύνης και τους έδωσε το δικαίωμα να το εκμισθώσουν. Έτσι ξεκινάει και η ιστορία του ενοικιαστή και στη συνέχεια επαγγελματία περιπτερά.
Πέραν όμως της παραχώρησης δικαιώματος εκμετάλλευσης περιπτέρου, η πολιτεία ψήφισε και πολλά άλλα ευεργετήματα υπέρ των αναπήρων πολέμου, ( φόρο-ελαφρύνσεις, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πολεμική σύνταξη, επίδομα λουτροθεραπειών, διορισμός παιδειών στο δημόσιο κ.λ.π.) και γενικότερα τύχαιναν και τυχαίνουν μιας ευνοούμενης μεταχείρισης και δικαίως μέχρι κάποιο σημείο.
Με την πάροδο των ετών και κατόπιν όλων των ευεργετημάτων προς τους αναπήρους πολέμου, σχεδόν κανείς τους δεν χρειαζόταν να δουλέψει στο περίπτερο κι έτσι το μίσθωνε. Σήμερα σχεδόν το 99,9% των περιπτέρων είναι μισθωμένα, έχοντας έτσι δημιουργηθεί η επαγγελματική τάξη των ενοικιαστών περιπτερούχων.
Το περίπτερο στην πορεία του εξελίχθηκε ως ήταν φυσικό ακολουθώντας την εξέλιξη της ζωής και συγκεκριμένα την εξέλιξη της αγοράς, ανανεώνοντας και προσθέτοντας νέα προϊόντα τα οποία διέθετε προς πώληση.
Το νομικό πλαίσιο που έχει να κάνει με τις μισθώσεις, τα προϊόντα που μπορούνε να πουλάνε τα περίπτερα και γενικός το νομικό καθεστώς που αφορά τον επαγγελματία περιπτερά, δυστυχώς έχει παραμείνει στο “1912”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου