ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ

Πέφτουν οι μάσκες!!!

Κι ενώ το ζήτημα των καπνικών προϊόντων έχει φουντώσει για τα καλά, σπρώχνοντας κάθε μέρα που περνάει όλο και περισσότερους συναδέλφους προς το λουκέτο, φαίνεται να μην επιδεικνύεται η ανάλογη ωριμότητα που απαιτείτε.

Παρά του ότι υπήρξα ο μεγαλύτερος υβριστής αυτών των διοικήσεων και κυρίως κατά της διοίκησης των Αθηνών, θεώρησα προτιμότερο να συνδράμω με τις όποιες γνώσεις μου επί του καπνικού και να αποτρέψω το χειρότερο αν θέλετε.

Μετά από την Πανελλαδική απεργία στις 20-4-2010 και παρά τα σχόλιά μου σε προηγούμενο άρθρο μου σε αυτό το blog, ο κ. Πλακόπουλος αποδέχτηκε την πρότασή μου για συνεργασία επί του καπνικού.

Πρότεινα την πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης της Ομοσπονδίας, ώστε να γίνει σχετική ενημέρωση επί του ζητήματος, όσο και να προσκομιστούν οι όποιες προτάσεις για την διέξοδο από την κρίση που διανύουμε.

Στο μεταξύ ο κ. Κόγιας και μερικοί άλλοι συνάδελφοι, ξεκίνησαν απεργία πείνας …, και ακολούθησε η συνάντηση του κ. Κόγια με τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Σαχινίδη.

Στη συνάντηση αυτή παραβρέθηκαν επικουρικά και ως συμπαραστάτες, Πλακόπουλος, Γκουβίνας, Ασημακόπουλος κ.λ.π, όπου απορροφήθηκαν τα αιτήματα για θεσμοθετημένο σταθερό ποσοστό κέρδους καθώς και όποια μείωση των φορολογικών συντελεστών, οπότε και τέθηκε το θέμα απελευθέρωσης όπως στην Κύπρο π.χ. και ο Υφυπουργός ζήτησε σχετικό υπόμνημα με την όποια πρόταση.

Όπως καταλαβαίνεται, είμαστε για γέλια και για κλάματα αν θέλετε, όταν σχεδόν όλες οι διοικήσεις ανά την Ελλάδα μέχρι πριν ένα μήνα ζήταγαν και νομοθετικά το 8,2%.

Πολλοί εκ’ των διοικήσεων, μεταξύ αυτών και ο κ. Κόγιας και παρά τις αγνές του προθέσεις, ακόμη και την αγωνιστικότητα του, την γκρεμίζει ο ίδιος, όταν ο επί 50 χρόνια περίπου πρόεδρος, παρουσιάζει ως αίτημά του την θεσμοθέτηση σταθερού ποσοστού, όταν αυτό απαγορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση όπου είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε μέλη της!!!

Επιτρέπετε από πολυετή πρόεδρο να μην γνωρίζει το εφικτό και το ανέφικτο? Σήμερα θερμός υποστηριχτής της απελευθέρωσης!!! Τι άλλαξε?

Τα ίδια αιτήματα είχε και ο κ. Πυροβολάκης στην Κρήτη, όταν μάλιστα μετά από απεργία, για να δείξει την αγωνιστικότητά του, ανάρτησε και σχετική αφίσα στο face book, αιτούμενος θεσμοθετημένα το 8,2%. Σήμερα θερμός υποστηριχτής της απελευθέρωσης!!!! Τι άλλαξε?

Έτσι και με αυτές τις διοικήσεις θα λύσουμε το πρόβλημα, ή θα μας καταθέσουν πρόταση για διέξοδο?

Μέχρι σήμερα τα κατάπινα και δεν μίλαγα επιδιώκοντας την ενότητα. Ως πότε όμως, όταν δεν παίρνουν από λόγια και αυτοχαρακτηρίζονται ως σωτήρες?

Τα σχόλια δικά σας!!!

Η Συνέλευση της Ομοσπονδίας πραγματοποιήθηκε στις 29-5-2010, με έλλειψη επαγγελματικής συνείδησης από τους περισσότερους, θέλοντας με απόφαση του «ποδαριού» να υποδείξουν ως λύση την απελευθέρωση των λιανικών τιμών και με ότι αυτό συνεπάγεται.

Πολλοί ανεγκέφαλοι, ως αυλικοί, θέλησαν να επηρεάσουν και τον Πλακόπουλο, ο οποίος ταλαντευόταν μεταξύ της απελευθέρωσης ή άλλης λύσης όπως αυτής που πρότεινα. Εξ’ αυτού και το αποτέλεσμα την επομένη 30-5-2010 της Συνέλευσης του Σωματείου Αθηνών, όπου δεν προέκυψε απόφαση για συγκεκριμένη λύση. Εξ’ αυτού και η έκρηξή μου, για όσους παραβρέθηκαν.

Κατόπιν όλων αυτών και παίζοντας τον ρόλο του πυροσβέστη, σε κάθε τέτοια προσπάθεια που παραπάνω σας περιέγραψα, προσπάθησα να παίξω ρόλο ενωτικό.

Μαζί με το Δ.Σ. των Αθηνών αποφασίσαμε να σχεδιάσουμε το διεκδικητικό πλαίσιο, και παράλληλα να περιμένουμε μια εβδομάδα για να κατατεθούν και άλλες προτάσεις, αν υπήρχαν, να αξιολογηθούν και να προκύψει μία εξ’ αυτών ή μια κοινή συνιστώσα από αυτές, ώστε σύσσωμος ο κλάδος να έχει ενιαίο αίτημα και πρόταση.

Παράλληλα πήγαμε στην κοινή Συνέλευση των δύο Σωματείων του Πειραιά, καθώς και στην Πάτρα, τηλεφωνικά, με email & fax, αποστέλλαμε προς κάθε ενδιαφερόμενο, κάθε τι που θα διευκόλυνε να κατανοήσουν το καπνικό ζήτημα. Απώτερος σκοπός δεν ήταν τίποτα άλλο από την κοινή διεκδίκηση λύσης.

Ωστόσο μερικοί για δικούς τους λόγους, προσωπικούς, εμπορικούς, ανάδειξης κ.λ.π ξεπερνώντας το όριο της γελοιότητας, της κοροϊδίας και κάθε λογικό όριο, παίζοντας με την άγνοια των συναδέλφων και την αφέλειά τους, τάζουν το απραγματοποίητο 8% δημιουργούν διασπαστικό κλίμα κάνοντας λόγο για ανύπαρκτες προτάσεις, λασπολογούν και συκοφαντούν αδίκως.

Για όσους δεν καταλαβαίνουν αναφέρουμε στον Γιώργο Δούκα με την εταιρεία του ROAD KIOSK, ο οποίος επειδή έχει χρήματα και πληρώνει, απαιτεί να του λένε «μάλιστα κύριε». Περιφέρεται ανά την Ελλάδα διαφημίζοντας τα προϊόντα του και συκοφαντεί τους πάντες, τάζοντας και πουλώντας ψεύτικες ελπίδες.

Όσο αφορά την περιβόητη πρόταση του, μάλλον ευχή είναι και όχι πρόταση, όταν ζητάει την μείωση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης από 67% σε 58,20%. Άλλωστε για την μείωση των φορολογικών συντελεστών χωρίς αποτέλεσμα υπήρξε:

· Μια πανελλαδική απεργία.

· Περίπου 10 επερωτήσεις στη Βουλή.

· Απαντητικά έγγραφα τα οποία και ο ίδιος τα έχει αναρτήσει.

Στην σελίδα 16 του υπομνήματος που κατέθεσε όπως λέει, έχει ένα πίνακα με το τι ισχύει και τι προτείνει. Για να προκύψει συνολικός φόρος 2,876 θα πρέπει ο Ε.Φ.Κ. να είναι 58,20% και πάγιος στο 10%. Δηλαδή ζητάει την μείωση φόρων κατά 0,33€ ανά πακέτο των 3,80€!!!

Ακόμη και τα υπόλοιπα στοιχεία του αυτού πίνακα δεν αληθεύουν, γεγονός που αποδεικνύει την ασχετοσύνη του επί του θέματος. Μάλλον και γι’ αυτό πλήρωσε και του το έδωσαν. Σε κάθε περίπτωση κορόιδο πιάστηκε!!!

Θα μπορούσα να παρουσιάζω άπειρα αποδεικτικά στοιχεία περί ασχετοσύνης, αλλά το κλείνω εδώ. Όποιος γνωρίζει πως προκύπτει ο φόρος μπορεί να το κρίνει.

Μετά από πολλά τηλέφωνα και πάνω από τη μία εβδομάδα, εμφανίστηκε και ο Κόγιας με την πρότασή του, 18-6-2010, τον οποίο περιμέναμε για να πάμε στον κ. Σαχινίδη. Η πρόταση? Απελευθέρωση τιμών, με σχετικά παραδείγματα.

Παρατηρήσεις:

· Λιγότερα έσοδα από φόρους προς το κράτος.

· Καταγγέλλει την ύπαρξη καρτέλ, προτείνοντας την απελευθέρωση μας ενώ αφήνει τους άλλους σε αυτό που καταγγέλλει. Αντιφατικό!!!

· Η απελευθέρωση είναι μια πολύ μεγάλη υπόθεση, εμείς πολλοί λίγοι, μικροί, ανεπαρκής, για να πάρουμε μια τέτοια απόφαση που αφορά τουλάχιστον 100.000 οικογένειες, ανεξάρτητα από τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις. Πόσο μάλλον όταν διεκδικούσαμε μέχρι χθες το ανέφικτο?

· Αν θεωρητικά ήταν η καλύτερη λύση, μετά από πόσο καιρό θα έμπαινε σε εφαρμογή όταν απαιτούνται νομοθετικές ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων? Θα υπάρχουν περίπτερα ως τότε?

Σήμερα, έχουμε:

· Τον κ. Δούκα να έχει αποστείλει την ευχή - πρότασή του στον κ. Σαχινίδη και σε όλα τα πολιτικά πρόσωπα.

· Τον κ. Κόγια να καταθέσει ενδεχομένως αύριο την δικιά του πρόταση στον Σαχινίδη, περί απελευθέρωσης.

· Την Αθήνα με άλλη πρόταση (αναδιανομή αποφορολογημένης αξίας σε συνδυασμό με την μείωση των φορολ. συντελεστών, αν είναι δυνατόν ή την αναδιανομή αυτών). Να την καταθέσουμε ή είναι πολλές?

Πόσοι άλλοι θα καταθέσουν προτάσεις. Τελικά είμαστε σοβαροί ή είμαστε αυτό που μας αξίζει?

Και ενώ γίνονται όλα αυτά που σας περιγράφω, περιμένοντας η Αθήνα μέχρι και την 12-6-2010 τις προτάσεις, δεν φτάνει που δεν τις έφεραν, βγαίνουν και κατηγορούν την Αθήνα για αδράνεια. Πολύ δε περισσότερο ο Δούκας, που όχι δεν την έφερε, θεώρησε σωστό να την αποστείλει σε όλους αυτούς που αναφέρει λες και επρόκειτο για προσωπική του υπόθεση!!!

Όταν, εγώ προσωπικά μαζί με μέλη του Δ.Σ. Αθηνών, όλο αυτό το διάστημα τρέχαμε από καπν/ναι σε καπν/νία, από Σωματείο σε Σωματείο, από πρατηριούχους Αθηνών σε πρατηριούχους του Πειραιά κ.λ.π. με απώτερο σκοπό, τόσο την εξεύρεση ορθότερης πρότασης, όσο και την ενότητα.

Κατόπιν αυτών, δεν θα έχει δίκιο ο κάθε Σαχινίδης να πει αϊ…

Τελικά είμαστε αυτό που μας αξίζει ή θα το ανατρέψουμε?

Μένει να το δούμε.

Πιστεύω πως υπάρχουν υγιείς δυνάμεις για να ανατρέψουμε την σημερινή κατάσταση, και ο καθένας να εισπράξει αυτό που το αξίζει.

Ωστόσο παίρνω το ρίσκο να εκθέσω και να εκτεθώ, για να προλάβω το χειρότερο. Είμαι σίγουρος πως κάποιοι καλοθελητές, θα πουν πολύ εύκολα, πως το κάνω για προωθήσω την δικιά μου πρόταση.

Όχι συνάδελφοι. Αν θέλετε εγώ αποσύρω την πρότασή μου, και την όποια συνεργασία μου, αρκεί η όποια πρόταση να είναι προς την σωστή κατεύθυνση, όπως, να είναι ρεαλιστική, εφικτή, να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κλάδου, και να μην υπάρχει πρόταση για την πρόταση, επειδή προηγουμένως απογυμνωθήκαμε με την ασχετοσύνη μας και για τα μάτια του κόσμου, λέμε πως έχουμε πρόταση.

Κατόπιν όλων αυτών, είμαι έτοιμος να δεχθώ την κριτική σας, την λάσπη και οτιδήποτε άλλο, αρκεί να συνοδεύεται με τεκμήρια. Επίσης μένει να αποδειχτεί ότι είμαι παπαγαλάκι και εμμίσθως καπν/νίας, που μου προσάφθηκε.

Είμαι όλος δικός σας. Με ενδιαφέρει η άποψή σας για όλα τα παραπάνω.