Σύμφωνα με τελευταίες πληροφορίες, από εβδομάδα κατατίθεται το μίνι φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα περιλαμβάνει και το καπνικό θέμα.
Το μόνο δεδομένο, είναι η μείωση του φορολογικού συντελεστή του Αναλογικού φόρου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, από 67% σε 65% και το κλείδωμα του παγίου από 10% σε 20%.
Επίσης από έγκυρες πληροφορίες, σχεδόν δεδομένο είναι η μη θεσμοθέτηση επί της λιανικής τιμής, που θα ήταν η ιδανικότερη λύση. Οι λόγοι γνωστοί και πολύ-αναλυμένοι. Ωστόσο, σε πολύ μικρό ποσοστό, σχεδόν μονοψήφιο, “παίζει” η θεσμοθέτηση ποσοστού επί της αποφορολογημένης αξίας, με θετικά και πολλά αρνητικά για εμάς.
Με την θεσμοθέτηση ποσοστού επί της αποφορολογημένης αξίας, διασφαλίζουμε την σταθερή χρέωση ανά λιανική τιμή, διασφαλίζοντάς μας από “τιμολογιακές επιθέσεις των πρατηριούχων”, ταυτόχρονα όμως, μας απαγορεύει από την διεκδίκηση καλύτερων κερδών, τόσο από τους πρατηριούχους, όσο και από τις καπνοβιομηχανίες, όταν η βελτίωση της κερδοφορίας μας από την μείωση μόνο του φόρου, είναι ανεπαρκής για την βιωσιμότητά μας.
Το σενάριο αυτό, βολεύει απίστευτα τις εταιρείες, οι οποίες επανερχόμενες στο 60,4% ως κερδοφορία επί της αποφορολογημένης αξίας, διασφαλίζει την τιμολογιακή πολιτική τους, την οποία εφάρμοζαν από το 1992 μέχρι και το 2008. Το 2009 και 2010 είχαν πέσει κατά πολύ από το 60,4%, φτάνοντας σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 49% όπως με την εταιρεία ΒΑΤ.
Κοντολογίς, επί έναν χρόνο αγωνιστήκαμε για καλύτερη κερδοφορία και στην ουσία έρχονται οι καπνοβιομηχανίες να διασφαλίσουν την επί χρόνια τιμολογιακή τους πολιτική, μεταθέτοντας την όποια βελτίωση της κερδοφορίας μας, από την κερδοφορία των χονδρεμπόρων, βγαίνοντας και κερδισμένες οι ίδιες. ΑΝΕΠΙΤΡΕΠΤΟ!!!
Κατά την άποψή μου, χάθηκε πολύτιμος χρόνος όταν ο κλάδος στράφηκε σε ανέφικτα αιτήματα, με αποτέλεσμα και πολλοί συνάδελφοι να αναγκαστούν σε χρεοκοπία και στο κλείσιμο των μαγαζιών τους.
Ποιά είναι η λύση για τους λιανοπωλητές, όταν δεν καθίσταται δυνατή η θεσμοθέτηση επί της λιανικής τιμής;
Η λύση είναι μονόδρομος. Μετά την μείωση του φόρου κατά δύο μονάδες, επανακάμπτει η κερδοφορία των εταιρειών σε ικανοποιητικό βαθμό και κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρξει σωστό μοίρασμα της αποφορολογημένης αξίας, μεταξύ εταιρειών - χονδρεμπόρων και λιανοπωλητών. Δηλαδή, αυτό που έλεγα εδώ και περίπου ένα χρόνο.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να δούμε και το θέμα με τα 25άρια και 30άρια, το οποίο έχω θίξει σε προηγούμενο άρθρο μου.
Παρακάτω σας παραθέτω τέσσερεις πίνακες με διαφορετικά σενάρια.
· Ο πρώτος πίνακας αποτυπώνει τα παραγόμενα αποτελέσματα, με την διαμόρφωση των φορολογικών συντελεστών σε 65% τον Αναλογικό και 20% τον Πάγιο. Κερδοφορία των εταιρειών βάση του 60,4% επί της αποφορολογημένης αξίας, τους πρατηριούχους με το γνωστό 2,9% και τους λιανοπωλητές το υπόλοιπο.
· Ο δεύτερος πίνακας αποτυπώνει τα παραγόμενα αποτελέσματα με τους ίδιους φορολογικούς συντελεστές και με την θεσμοθέτηση 31,3% ποσοστού επί της αποφορολογημένης αξίας για τους λιανοπωλητές, 60,4% για τις εταιρείες και το υπόλοιπο για τους πρατηριούχους.
· Ο τρίτος πίνακας παράγει ότι στον δεύτερο, με μόνη διαφορά την μείωση της κερδοφορίας των εταιρειών από 60,4% σε 58% και για τους λιανοπωλητές πάλι στο 31,3%.
· Ο τέταρτος πίνακας αποτυπώνει τα παραγόμενα αποτελέσματα, με αναλογικό μοίρασμα της αποφορολογημένης αξίας, βάσει του τύπου που στο παρελθόν είχα προτείνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου