Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο αγώνων για την ανάδειξη-λύση του καπνικού προβλήματος, το οποίο δημιουργήθηκε από την υπέρμετρη αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης (Ε.Φ.Κ.), σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και σε ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον της αγοράς, επιτέλους ξεκαθαρίζει το θολό τοπίο. Ξεκαθαρίζει το θολό τοπίο για πολλά, όπως:
1. Η λύση που όλοι μας διαβάσαμε στο μέχρι σήμερα σχέδιο νόμου, το οποίο προσεχώς θα είναι νόμος του κράτους, είναι πραγματική λύση για τον κλάδο μας ή… και τι σημαίνει στην πράξη;
2. Ο αγώνας για τη λύση του καπνικού, έτσι όπως έγινε όλο το προηγούμενο διάστημα, τελικά δικαιώνεται από το αποτέλεσμα;
3. Η υπαρκτή διάσπαση του κλάδου και οι παλινδρομήσεις θέσεων και προτάσεων δικαιώνεται από το αποτέλεσμα;
4. Οι «μπροστάρηδες» με την στάση τους, με τις θέσεις-προτάσεις, αισθάνονται δικαιωμένοι από το αποτέλεσμα;
5. Ο «ηγετικός» ρόλος πολλών εκ’ των συναδέλφων, παρακάμπτοντας θεσμούς και διαδικασίες, λασπολογώντας θεσμούς και πρόσωπα, προτάσσοντας την προσωπική τους ανάδειξη πάνω από το κοινό συμφέρουν, τελικά έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος; Αισθάνονται δικαιωμένοι από το αποτέλεσμα;
Πολλά ερωτήματα θα μπορούσαμε να θέτουμε επί ώρες, αλλά ας αρκεστούμε σ’ αυτά, προσπαθώντας να δώσουμε τις πραγματικές απαντήσεις και να διδαχτούμε απ’ αυτές.
Η ουσία είναι πως είμαστε ένας πολυπληθής κλάδος, πλην όμως ανοργάνωτος, μη έχοντας επαγγελματική νοοτροπία και κυρίως όπως αποδείχθηκε, χωρίς να γνωρίζουμε το ευρύτερο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον που μας περιβάλλει και στο οποίο περιβάλλον συμμετέχουμε σιωπηρά, όταν δεν το γνωρίζουμε όσο θα έπρεπε. Έτσι, όπως αποδεικνύεται, μεγάλο μέρος του κλάδου, προσανατολίστηκε σε λάθος θέσεις-προτάσεις, (απελευθέρωση, θεσμοθέτηση ποσοστού κέρδους 8.2%), με αποτέλεσμα την ανεπαρκέστατη για τον κλάδο λύση, πέραν του βάθους χρόνου αυτής και τις δυσμενείς συνέπειες για τον κλάδο.
Οι όποιες προσπάθειες προς την αντίθετη κατεύθυνση, από την παραπάνω περιγραφόμενη, πολεμήθηκε, λοιδορήθηκε, λασπολογήθηκε, κατασυκοφαντήθηκε, ασχέτως αν προερχόταν από εκλεγμένα πρόσωπα τα οποία υποτίθεται πως κατά τις αρχαιρεσίες αναδεικνύονται «οι καλύτεροι των καλυτέρων». Ασχέτως αν οι προσπάθειες αυτές προέρχονταν από το Δευτεροβάθμιο Συνδικαλιστικό Όργανο που ο ίδιος ο κλάδος ανέδειξε. Πολλοί εκ’ των «μπροστάρηδων», παρέκαμψαν τους θεσμούς, παρασύροντας και μέρος του κλάδου, με έντεχνα λόγια και προτάσεις, που ναι μεν ακούγονται ως ιδανικές, πλην όμως ανέφικτες όπως αποδεικνύεται. Η ευθύνη τόσο των «μπροστάρηδων» όσο και αυτών που ακολούθησαν αυτές τις φωνές, είναι μεγάλη.
Μη γνωρίζοντας το αντικείμενο, υπέπεσαν σε σωρεία λαθών, που σηματοδότησαν το απογοητευτικό αποτέλεσμα. Το ένα λάθος μετά το άλλο.
Μην έχοντας, τόσο τη γνώση του αντικειμένου, όσο και το ανάλογο πολιτικό, ηθικό, επαγγελματικό «ανάστημα» έσπευσαν να υιοθετήσουν προτάσεις όπως η απελευθέρωση, η οποία πρόταση έπεσε στο «κενό», όταν δεν γνώριζαν πως μπορεί να λειτουργήσει μια τέτοια πρόταση, όταν τα θέματα αυτά έχουν οριοθετηθεί από σχετικές Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Για να «τρέξει» μια τέτοια πρόταση, θα έπρεπε είτε να βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως χώρα, είτε ως περιπτερούχοι της Ελλάδας, να ανατρέψουμε τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες!
Μάταια τότε φωνάζαμε προς κάθε κατεύθυνση, πως δεν είναι εφικτό ένα τέτοιο σενάριο λύσης.
Δεν λειτούργησε ανασταλτικά η υποστήριξη αυτής της πρότασης, ως προς το χρόνο λύσης;
Δεν αποπροσανατόλισε τον κλάδο από εφικτές λύσεις;
Αντί μετά το παραπάνω ολέθριο λάθος, να υπάρξει προβληματισμός και κατανόηση του ζητήματος, στράφηκαν εκ’ νέου σε λάθος κατεύθυνση. Αυτή τη φορά έχουμε τη θεσμοθέτηση ποσοστού επί της λιανικής τιμής, που όπως έχουμε πει, θα ήταν το ιδανικότερο σενάριο, πλην όμως ανέφικτο με τα σημερινά οικονομικά και πολιτικά δεδομένα.
Δηλαδή από άκρατο νεοφιλελεύθερο αίτημα, πέρασαν σε νέο αίτημα εκ’ διαμέτρου αντίθετο, ζητώντας τον κρατικό παρεμβατισμό.
Αν και άνθρωποι της αγοράς, δεν αντιλήφθησαν και δεν μέτρησαν τους «σφυγμούς» της αγοράς και το που αυτοί την οδηγούν. Δεν αντιλήφθησαν τα πολιτικά δρώμενα, τις τελευταίες εξελίξεις της παγκοσμιοποιημένης κατά μία έννοια κυβέρνησης και αγοράς, που με τις ήδη χαραγμένες και τώρα ασκούμενες πολιτικές τους, οδηγούν την αγορά στον σκληρό και άκρατο ανταγωνισμό.
Η θεσμοθέτηση ποσοστού επί της λιανικής για τους λιανοπωλητές, βόλευε και βολεύει απίστευτα και το Υπουργείο Οικονομικών ως προς την διασφάλιση και την αύξηση των φορολογικών εσόδων, πλην όμως δεν μπορεί να την εφαρμόσει, όταν αντιτίθεται στους κανόνες της παγκοσμιοποιημένης ελεύθερης αγοράς, τους οποίους κανόνες φαίνεται να αγνοούν οι υποστηριχτές τέτοιων προτάσεων.
Η διαπίστωση του ανέφικτου 8,2%, πέραν από τους παραπάνω λόγους θα μπορούσε να διαπιστωθεί με απλές ορθολογικές σκέψεις, εφόσον παραμερίζαμε τα φανταστικά «θέλω» μας. Κι εγώ θα ήθελα να είχα το καλύτερο περίπτερο. Κι εγώ θα ήθελα να ήμουνα καπνοβιομήχανος. Ποιός από τους συναδέλφους δεν θα ήθελε να κερδίζει 0,50€ ανά πακέτο τσιγάρων. Πλην όμως, αυτά τα θέλω μας είναι μόνο και μόνο φανταστικά σενάρια, στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον. Αν αύριο ανακαλύψουμε τους κρυμμένους θησαυρούς από το υπέδαφος της Ελλάδας, ενδεχομένως πολλοί εξ’ ημών να είμαστε και «σεΐχηδες»!
Σήμερα όμως, από το 100% που είναι η λιανική τιμή στα 3,20€ η συμμετοχή του φόρου φτάνει στο 85,7%. Απομένει μόνο το 14,3%. Αν θεωρητικά παίρναμε εμείς ως λιανοπωλητές το 8,2% και οι πρατηριούχοι το 2,6% απομένει το 3,5% για τις εταιρείες.
Δείτε στο παρακάτω πίνακα τι ποσοστά κέρδους προκύπτων για το δίκτυο σε φθηνά-μεσαία και ακριβά σήματα, αν υποθετικά εμείς είχαμε το 8,2%.
| ΠΡΟ ΜΕΙΩΣΗΣ ΦΟΡΩΝ | |||||
| Λιαν.Τιμή | Συν.Αξία | Φόρος % | Λιαν/λητής | Πρατ/ούχος | Καπν/νία |
| 2,40€ | 100% | 88,56% | 8,20% | 2,60% | 0,64% |
| 3,20€ | 100% | 85,70% | 8,20% | 2,60% | 3,50% |
| 3,80€ | 100% | 84,35% | 8,20% | 2,60% | 4,85% |
| ΜΕΤΑ ΜΕΙΩΣΗΣ ΦΟΡΩΝ | |||||
| 2,60€ | 100% | 88,60% | 8,20% | 2,60% | 0,60% |
| 3,20€ | 100% | 83,70% | 8,20% | 2,60% | 5,50% |
| 4,00€ | 100% | 81,19% | 8,20% | 2,60% | 8,01% |
Προφανώς, οι συνάδελφοι που υποστήριζαν αυτή την πρόταση, σίγουρα δεν γνώριζαν και δεν γνωρίζουν το αντικείμενο, ή πίστευαν πως διά της θεσμοθέτησης θα γινόμασταν «καπνοβιομήχανοι»!
Σας παρουσιάζουμε και αναλυτικό πίνακα, στον οποίο αποτυπώνεται η κερδοφορία του δικτύου, αν υποθετικά είχαμε ως λιανοπωλητές ποσοστό κέρδους το 8,2% επί της λιανικής τιμής. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ωστόσο, έντεχνα οι πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, καθώς και πολλά πολιτικά πρόσωπα της αντιπολίτευσης, «δούλεψαν» τους υποστηριχτές αυτής της πρότασης, «αγοράζοντας χρόνο» λόγω των Δημοτικών εκλογών και τους άφησαν έκθετους τόσο με τους πρόωρους πλην άστοχους πανηγυρισμούς τους, αναδεικνύοντας την αφέλειά τους, όσο και με το αντίθετο τελικό αποτέλεσμα.
Αποδείχθηκαν ανίκανοι διαπραγματευτές, πέραν της υποστηριζόμενης πρότασης, όταν στην προγραμματισμένη τελική διαπραγμάτευση στις 26/10/2010, η οποία έγινε και υπό το βάρος της απεργίας που πραγματοποίησαν, καθιστώντας τους στην ουσία διαπραγματευτές, οι οποίοι έφυγαν με άδεια χέρια και μάλιστα παραμονές των εκλογών, όπου είχαν το πλεονέκτημα για άμεση και δεσμευτική λύση. Στην τελική αυτή συνάντηση με τον Υπουργό, παραβρέθηκε και η Διοίκηση της Ομοσπονδίας και Διοίκηση της Ένωσης Αθηνών, υποστηρίζοντας την πρόταση της θεσμοθέτησης, για να μην φανούμε διασπαστικοί, όπως και οι ίδιοι επιβεβαίωσαν.
Δηλαδή, εξωθεσμικοί με την υποστήριξη τοπικών θεσμικών, παρέκαμψαν για μια ακόμη φορά τους νόμιμους εκλεγμένους αντιπροσώπους του κλάδου σε επίπεδο Πανελλήνιας Ομοσπονδίας, στερώντας την ουσιαστική διαπραγμάτευση και την εξεύρεση άμεσης εφικτής λύσης.
Η διοίκηση της Ένωσης Αθηνών, συμμετέχοντας και στην Διοίκηση της μοναδικής Κλαδικής Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Περιπτερούχων, συνεργάστηκαν με γνώστες του αντικειμένου, εξ’ αρχής του καπνικού προβλήματος, κράτησαν αποστάσεις από τις παραπάνω προτάσεις και συμπεριφορές, «εκλιπαρώντας» για την κατανόηση της κατάστασης και της ενότητας του κλάδου.
Κατάρτισε ολοκληρωμένη οικονομοτεχνική μελέτη, αποτελούμενοι από δύο σκέλη. α) Το ένα σκέλος αφορούσε τον τρόπο με τον οποίο θα προέκυπτε κερδοφορία για το δίκτυο συνολικά, παραμένοντας ανεπηρέαστα τα φορολογικά έσοδα, όταν ο Υπουργός είχε δηλώσει κατηγορηματικά, πως δεν προτίθενται να χάσουν ούτε ένα ευρώ από τα φορολογικά έσοδα. Το β) σκέλος αφορούσε το αναλογικό μοίρασμα της αποφορολογημένης αξίας, όπως σας έχουμε παρουσιάσει, δημοσιεύοντάς την στο περιοδικό «Περιπτερούχος».
Το πρώτο σκέλος κατατέθηκε στο Υπουργείο και μάλιστα υιοθετήθηκε ως η μόνη λύση που θα απέδιδε όφελος στο δίκτυο, χωρίς να επηρεάσει αρνητικά τα φορολογικά έσοδα. Εξ’ αυτού και η μείωση του αναλογικού στοιχείου του φόρου κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, από 67% σε 65%. Σύμφωνα πάντα με την παραπάνω οικονομοτεχνική μελέτη, θα μπορούσε το Υπουργείο να κατεβάσει ακόμη περισσότερο τον αναλογικό, φτάνοντας μέχρι και το 60%, χωρίς να επηρεαστούν αρνητικά τα φορολογικά έσοδα. Όμως, λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας, αναζητάνε επιπλέον φορολογικά έσοδα για το 2011, σύμφωνα με την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού, κατά 500εκ. και τα βρήκανε μειώνοντας μόνο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες του φόρου και την παράλληλη ανατίμηση των σημάτων κατά 0,20 λεπτά ανά πακέτο.
Το δεύτερο σκέλος που αφορά το αναλογικό μοίρασμα της αποφορολογημένης αξίας, δεν αφορούσε το υπουργείο όταν δεν δίνατε να επέμβει στον επιμερισμό της κερδοφορίας των εμπλεκομένων, εξ’ αυτού δεν δίνατε να θεσμοθετήσει ποσοστό κέρδους. Αυτό αφορούσε και αφορά τους τρείς εμπλεκόμενους κλάδους, Καπν/νίες, Πρατήρια και λιανοπωλητές, όπου θα μπορούσε και μπορεί να επιτευχθεί είτε δια της διαπραγματεύσεως, είτε δια της διεκδικήσεως και πάντα συλλογικά ως κλάδος.
Η θέση μας αυτή, μη βλέποντας οι υποστηριχτές των άλλων προτάσεων πως είναι μονόδρομος, πολεμήθηκε και λασπολογήθηκε ασύστολα.
Σήμερα, μετά απ’ ότι έχει προηγηθεί και βάση του αποτελέσματος, είναι μονόδρομος η διαπραγμάτευση-διεκδίκηση από τις εταιρείες και χονδρεμπόρους, για να φτάσουμε τουλάχιστον στα αξιακά μας κέρδη του 2009.
Δηλαδή, μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, με τα όσα προηγήθηκαν, ερχόμαστε σ’ αυτό που εξ’ αρχής εμείς φωνάζαμε!
Βέβαια, ο εγωισμός των μπροστάρηδων που οδήγησαν τον κλάδο μετά από δέκα μήνες χαμένου χρόνου σε ανέφικτες λύσεις, με αποτέλεσμα την οικονομική εξαθλίωση του κλάδου και το κλείσιμο πολλών περιπτέρων. Ακόμη και σήμερα, ο εγωισμός τους, δεν τους αφήνει να δουν τα πράγματα ως πραγματικά έχουν και με λάσπη και ύβρεις θα θεωρήσουν υπεύθυνους για το αποτέλεσμα τη Διοίκηση της Ομοσπονδίας και την Ένωση Αθηνών!
Κατόπιν όλων αυτών τα συμπεράσματα δικά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου